Σημεία από τη συνέντευξη του Πάνου Σκουρλέτη στον Real fm 97.8
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μελετήσει σε βάθος τις αιτίες του εκλογικού αποτελέσματος
Για τους νέους συσχετισμούς στο κοινοβούλιο:
Μιλάμε για έναν πολιτικό χάρτη που έχει αρκετά καινούργια χαρακτηριστικά όχι μόνο σε σχέση με την τελευταία περίοδο, αλλά και με αυτή μετά το 1974, μετά την Μεταπολίτευση. Έχουμε αισθητή παρουσία ακροδεξιών κομμάτων που μαζί με το κόμμα της ΝΔ, δημιουργούν έναν χώρο που δεν είχε, μετά το 1974, τόσο μεγάλη εκπροσώπηση στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναλύσει σε βάθος την κατάσταση:
Είναι ανησυχητικό το θέμα της αύξησης της αποχής. Πρέπει κανείς να επαναπροσδιορίσει και να κατανοήσει τη σχέση των πολιτών με τα κόμματα, με την εκλογική διαδικασία, με όλο το πολιτικό γίγνεσθαι, δεν χωρούν εύκολες και πρόχειρες απαντήσεις, χρειάζεται σε βάθος μελέτη αυτών των ζητημάτων. Αυτό απαιτείται να κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι ένα αποτέλεσμα δεν διαμορφώνεται μόνο κατά την προεκλογική περίοδο, χτίζεται όλη την προηγούμενη περίοδο, στην περίπτωσή μας από την επομένη των εκλογών του 2019. Άρα, οφείλουμε να αναζητήσουμε τις αιτίες της διαμόρφωσής του, να εμβαθύνουμε στα νέα στοιχεία, να κάνουμε μία συστηματική προσέγγιση σε όλα τα ζητήματα και να μη βιαστούμε να δώσουμε απαντήσεις που μπορεί ψυχολογικά καταρχάς να μας βολεύουν, αλλά αν δεν είναι επαρκείς και δεν πάνε σε βάθος, δεν θα είναι σε θέση να απαντήσουν στα προβλήματα και να μας δώσουν μια νέα ώθηση και δυναμική.
Να κάνουμε αυτό που δεν κάναμε, στο βαθμό που μας επέβαλαν οι ανάγκες, μετά το 2019. Μετά το 2019 δεν μπορέσαμε να συζητήσουμε επαρκώς και σε βάθος την κυβερνητική εμπειρία και να «διαβάσουμε» τα ζητήματα που μας είχαν απασχολήσει, να αναδείξουμε πλευρές της δικής μας πολιτικής, σε ποια σημεία ήμασταν αναγκασμένοι να κάνουμε συμβιβασμούς, που είχαμε λάθος ιεραρχήσεις. Αυτή η συζήτηση δεν έγινε και νομίζω ότι αυτό φάνηκε τελικά από κάποιες αντιφατικές τοποθετήσεις όλο το επόμενο διάστημα, κατά την περίοδο της αντιπολίτευσης. Αν δεν έχεις βγάλει τα συμπεράσματά σου και δεν έχεις αξιολογήσει διάφορα πράγματα, τότε όταν έρχονται μπροστά σου οι καταστάσεις, δεν μπορείς να είσαι ακριβής και εύστοχος πάντοτε. Άρα, με συλλογικό τρόπο συζήτηση σε βάθος. Αυτό είναι αναγκαίο να γίνει.
Ερωτήματα θέλω να θέσω προς εμάς και όχι, προφανώς, να καταλήξω σε βιαστικά συμπεράσματα. […] Για παράδειγμα, ποια ήταν η ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο διάστημα; Ποιες ήταν οι, καλώς εννοούμενες, διαχωριστικές γραμμές απέναντι στους άλλους πολιτικούς χώρους; Ποιες ήταν οι προσπάθειες που έπρεπε να κάνει σε αυτό που ονομάζουμε κοινωνική γείωση; Ποιο ήταν, τελικά, το πραγματικό περιεχόμενο αυτής της προσπάθειας που ονομάστηκε διεύρυνση, η οποία έως το 2016 επετεύχθη ως προς την εκλογική επιρροή; Διατηρήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό το 2019, αλλά τι χαρακτηριστικά κοινωνικής γείωσης πήρε το αμέσως επόμενο διάστημα; Διότι για μια δεκαετία ένας κόσμος είχε εμπιστευτεί τον ΣΥΡΙΖΑ, πως το αξιοποιήσαμε εμείς αυτό για να αποκτήσουμε ισχυρούς κοινωνικούς και πολιτικούς δεσμούς; Ποιες ήταν οι κοινωνικές ομάδες που κατά προτεραιότητα θέλαμε να εκφράσουμε, δημιουργώντας τις αντίστοιχες κοινωνικές συμμαχίες βάσει της δικής μας προγραμματικής πρότασης;
Είναι πάρα πολλά τα ερωτήματα που επιβάλουν να πάμε σε ένα έκτακτο συνέδριο το οποίο θα είναι ουσιαστικό. Δεν μπορεί να γίνει άμεσα, λόγω του καλοκαιριού. Δεν θα βοηθούσε αυτό για μια συζήτηση σε βάθος. Μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αφού όμως προσδιοριστεί από τώρα και ξεκινήσει η προετοιμασία του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιστορική καταγωγή και διαδρομή:
Όσο προσωποπαγές κι αν είναι ένα κόμμα, -που δεν θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατατάσσεται σε αυτού του είδους τα κόμματα- για να υπάρξει και να προχωρήσει, πρέπει εκ των πραγμάτων να εκφράζει ευρύτερες κοινωνικές ανάγκες. Άρα, πριν ο καθένας οδηγηθεί σε ένα συμπέρασμα και του βάλει κι έναν βαρύγδουπο τίτλο, προέχει μια ανάλυση όλης της προηγούμενης πορείας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της σημερινής πραγματικότητας, για να δούμε τι κρατάμε από την προηγούμενη πορεία, τι πρέπει να αλλάξουμε και ποια είναι η στρατηγική μας στόχευση. Έτσι νομίζω ότι κάνουν τα ιστορικά κόμματα και τα κόμματα που θέλουν να έχουν ένα παρόν και ένα μέλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα κόμμα του «αφρού», έχει μια ιστορική καταγωγή και διαδρομή. Εκφράζει ένα από τα ιστορικά ρεύματα της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, όπως αυτό τροποποιήθηκε, προσαρμόστηκε με βάση τις εκάστοτε συνθήκες. Γι’ αυτό μίλησα και πριν για την ανάγκη μιας ουσιαστικής, προγραμματικής, αξιακής, ιδεολογικής ταυτότητας, που ο αντίπαλός μας την έχει. Η ΝΔ είναι ένα τέτοιο κόμμα, σαν αυτό που σας λέω, παρά τις προσαρμογές του. Μάλιστα δείχνει και μια ιδιότυπη ικανότητα να εκφράζει ανθρώπους που προέρχονται από το λεγόμενο παραδοσιακό κέντρο, ή το ακραίο κέντρο, όπως λέγεται τα τελευταία χρόνια, αλλά ταυτόχρονα να απευθύνεται και σε δυνάμεις από την Ακροδεξιά. Δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορέσει για πολύ ακόμη να το κάνει, αλλά έχει, όμως, μία ταυτότητα. Δεν υπάρχουν κόμματα που να αντέχουν στον χρόνο, που να μην έχουν μια ταυτότητα. Δεν εννοώ μια σκληρή ιδεολογική ταυτότητα. Όλα αυτά κατατείνουν στο να κερδίζεις την εμπιστοσύνη και την αξιοπιστία, γιατί αυτό νομίζω ότι είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Η εμπιστοσύνη που πρέπει να σου δείχνουν κάθε φορά οι πολίτες.
Για τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα:
Δεν θεωρώ ότι θα πρέπει να ξεκινήσουμε από εκεί. Ότι θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τα πρόσωπα. Θεωρώ ότι θα πρέπει να κάνουμε όλη την προηγούμενη κουβέντα και μετά να καταλήξουμε στο ποιος μπορεί να είναι ο καλύτερος εκφραστής των σημερινών μας αναλύσεων. Δεν υποτιμώ τον ρόλο των προσώπων, ίσα ίσα, είναι καταλυτικός, αλλά δεν μπορώ και να δεχτώ πράγματα τα οποία είναι ανιστόρητα, ότι από μόνα τους τα πρόσωπα μπορούν να συγκροτήσουν ένα κόμμα ή έναν χώρο. Φανταστείτε τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος επέδρασε θετικά και καταλυτικά στη διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ όλα τα τελευταία χρόνια, να ήταν σε κάποιο άλλο κόμμα, χωρίς να υποστηρίζει αυτά που έλεγε. Θα είχε μια ανάλογη πορεία; Όχι, νομίζω. Άρα είναι ένας συνδυασμός πολλών πραγμάτων.