Oι γιατροί και οι νοσηλευτές του Ογκολογικού Νοσοκομείου Κηφισιάς διανύουν μια από τις χειρότερες περιόδους στο δημόσιο σύστημα υγείας, χωρίς άδειες και ρεπό, με πολύ μεγάλες ελλείψεις προσωπικού στο φόντο και της πανδημίας, με χαμηλές αμοιβές και με υποαπασχολούμενο εξοπλισμό σε πολλές περιπτώσεις. Δυστυχώς, είναι μια γενικευμένη κατάσταση, με αποτέλεσμα την παροχή χειρότερων υπηρεσιών υγείας για τους πολίτες. Σε όλα αυτά πρέπει να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις η κυβέρνηση της ΝΔ και όχι στατιστικές. Μέσω της συνέντευξης, δόθηκε η ευκαιρία να επισημανθεί στον υπουργό Υγείας, Θάνο Πλεύρη, ότι δεν έχει απαντήσει στις κοινοβουλευτικές Ερωτήσεις που του έχουν  για το συγκεκριμένο νοσοκομείο, αλλά και για το «Αγία Όλγα». Η δυστοκία στις απαντήσεις συνδέεται άμεσα με το όραμα της ΝΔ και της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τη συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ, με αύξηση του κόστους και για το κράτος και για τον πολίτη και με αύξηση των δυσκολιών πρόσβασης στο δημόσιο αγαθό της υγείας για ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας.

 

Ορισμένα σημεία από τη συνέντευξη:

 

 

Χθες επισκέφτηκα το Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς, για το οποίο έχω καταθέσει από τις 20 Ιανουαρίου μια Ερώτηση, στην οποία δεν έχει απαντήσει ο κ. υπουργός. Εκεί συνάντησα μια κατάσταση, δυστυχώς επαναλαμβανόμενη σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας ή στα περισσότερα. Είδα ανθρώπους που μου είπαν ότι βρίσκονται στην τέταρτη δεκαετία εργασίας τους στο ΕΣΥ και ότι αυτή είναι η χειρότερη περίοδος. Είδα ανθρώπους να λένε ότι έχουν να πάρουν ένα και ενάμιση χρόνο ρεπό και άδειες, είδα ανθρώπους να λένε ότι παραιτούνται, είδα νέους γιατρούς να λένε ότι δεν τους φτάνουν τα 1200, 1300 ευρώ και ότι στην Κύπρο μπορούν να πάνε με 10.000 ευρώ. Τι υποκρισία να «κλαίμε» για το «μπρέιν ντρέιν». Είδα τον διοικητή να μου λέει ότι έχει 50% οργανικά κενά στις θέσεις των νοσηλευτών, ενώ οι νοσηλευτές στις ΜΕΘ είναι κάτω από τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές που προβλέπουν 4 ανά κλίνη. Αυτή είναι κατάσταση διάλυσης. Σας έχω καταθέσει κι άλλες ερωτήσεις κ. υπουργέ, που δεν μου τις έχετε απαντήσει, για το «Αγία Όλγα», για το Τοπικό Ιατρείο στο Χαλάνδρι, για τη γυναίκα που έχασε το χέρι της στα πλυντήρια, στο Παίδων.

 

 

Αυτή τη στιγμή, η βασική διαφορά στρατηγικής που εμφανίζεται μπροστά στον κόσμο, είναι η εξής: μονοκομματικές κυβερνήσεις ή κυβερνήσεις συνεργασίας; Αυτό είναι το μεγάλο δίλημμα και δεν υπάρχει μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη συνολικά. Η απλή αναλογική είναι εκείνο το σύστημα το οποίο αποτυπώνει τους συσχετισμούς με έναν αυθεντικό τρόπο και ωθεί προς συνεργασίες, που για να είναι φερέγγυες πρέπει να βασίζονται πάνω σε προγραμματικές συμπτώσεις.

Κυβέρνηση συνεργασίας από την πρώτη κάλπη είναι εφικτή, αλλά θα δημιουργηθούν οι ικανές συνθήκες, θα ωριμάσει, θα αυξηθούν οι πιθανότητες γι’ αυτό, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι πρώτος. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κόμμα που ψήφισε την απλή αναλογική και δεν το έκανε, όπως λέει η ΝΔ, για να βάλει μια βόμβα στα θεμέλια του πολιτικού συστήματος. Η απάντηση υπάρχει στις ευρωπαϊκές χώρες, κοιτάξτε τις πλειοψηφίες.

Βασική προϋπόθεση για τις κυβερνήσεις συνεργασίας είναι οι προγραμματικές συμπτώσεις. Εκεί καλείται να απαντήσει και το ΚΙΝΑΛ. Όταν λέει για σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα, πρέπει να μας απαντήσει με ποιους θεωρεί ότι μπορεί να το εφαρμόσει. Με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ή με τη ΝΔ; Με τον Πλεύρη ή με τον Ξανθό; Με ποιον αισθάνεται πιο κοντά;

Κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο είναι η κυβέρνηση που θα έχει αναδείξει δέκα βασικούς άξονες στα ζητήματα της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής, της παιδείας και θα υπάρχουν συμπτώσεις. Γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να συζητάμε επί της ουσίας, μπροστά στον κόσμο, να εμπνευστεί ο κόσμος, να δει μια άλλη προοπτική, γιατί υπάρχει ένα πλεόνασμα υποκρισίας αυτή τη στιγμή από την πλευρά της κυβέρνησης. Αυτό αφορά και τον Βαρουφάκη και το ΚΙΝΑΛ. Όποιος εννοεί ότι θέλει να υπηρετήσει μια τέτοια πολιτική πρέπει να δεσμευτεί και να πει ότι εάν προκύψει μέσα από τους συσχετισμούς αυτή η πιθανότητα, δεν είναι για να την πετάξουμε.

 

 

Σε σχέση με τα θέματα της υγείας εμείς λέμε για μια ολιστική στήριξη του ΕΣΥ και η κυβέρνηση λέει ότι ο ιδιωτικός τομέας έχει προτεραιότητα. Γι’ αυτό λένε στους γιατρούς, μετά από 15 – 20 χρόνια υπηρεσίας, «πάρε 10% αύξηση, αλλά “ψάρεψε” και πελάτες από τα δημόσια νοσοκομεία και πήγαινε να τους εγχειρήσεις στο τάδε ιδιωτικό κέντρο». Νόμος Χατζηδάκη, εργασιακά δικαιώματα, αναιτιολόγητη απόλυση, απλήρωτα δεκάωρα. Είναι η ίδια αντίληψη; Παιδεία. Εμείς λέμε όχι στην ειδική βάση εισαγωγής.