Πληθαίνουν τα περιστατικά απαξίωσης γενικά του δημόσιου συστήματος υγείας.
Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα και του νόμου Πλεύρη, που ανέτρεψε τις εργασιακές σχέσεις στο ΕΣΥ, πλήττοντας την αποκλειστική και πλήρη απασχόληση των γιατρών στις δημόσιες δομές. Κατευθυνόμαστε προς ένα υβριδικό μοντέλο, όπου ο ιδιωτικός τομέας εισέρχεται όλο και περισσότερο στο δημόσιο σύστημα υγείας σε βάρος του δημόσιου χαρακτήρα του.
Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:
Ο ιδιωτικός τομέας εισέρχεται στο δημόσιο σύστημα υγείας και αλλοιώνει τον χαρακτήρα του:
Τα τελευταία χρόνια ζούμε μια πλήρη «ρευστοποίηση» και απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα των νοσοκομείων μας. Τα περιστατικά της δυσλειτουργίας, της απαξίωσης της δημόσιας υγείας πληθαίνουν καθημερινά. Νομίζω ότι είναι απότοκο και του νόμου που έφερε ο κ. Πλεύρης πριν από τα Χριστούγεννα, που χτυπάει το δημόσιο σύστημα υγείας στην «καρδιά» του, δηλαδή την αποκλειστική και πλήρη απασχόληση των γιατρών στις δημόσιες δομές. Θα έλεγε κανείς ότι πηγαίνουμε «με ελαφρά πηδηματάκια» σε ένα καινούργιο, υβριδικό μοντέλο, όπου εισέρχεται ο ιδιωτικός τομέας και χάνεται ο δημόσιος χαρακτήρας. Οι γιατροί δεν αμείβονται επαρκώς. Έχουμε φαινόμενα έμπειρων γιατρών, οι οποίοι δεν αντέχουν και φεύγουν, υπάρχουν πάρα πολλά κενά, προχτές ήμουν στο τοπικό ιατρείο Κάτω Χαλανδρίου, μέσα στην εβδομάδα θα επισκεφτώ άλλα νοσοκομεία, η κατάσταση είναι απερίγραπτη. Προσέξτε, δεν είμαστε σε περίοδο δημοσιονομικών περιορισμών και είμαστε μετά από δύο χρόνια πανδημίας. […] Στους γιατρούς δεν μπορείς να λες δεν μπορώ να σας αυξήσω τις αμοιβές, φύγετε στο εξωτερικό ή «ψαρέψτε» πελάτες από το δημόσιο σύστημα υγείας, για να τους παράσχετε υπηρεσίες στα ιδιωτικά νοσοκομεία.
Για τις συμβάσεις με ιδιώτες αντί για την αύξηση των κλινών στο ΕΣΥ:
Οι συμβάσεις με τον ιδιωτικό τομέα δίνουν το λάθος σήμα. Θα έπρεπε να δούμε πως θα εκμεταλλευτούμε όλες τις δυνατότητες των δημόσιων νοσοκομείων και όχι να βάλουμε από το «παράθυρο» τον ιδιωτικό τομέα. Το κόστος αυτής της επιλογής θα είναι για το Δημόσιο πολύ μεγαλύτερο και προφανώς με ωφέλεια για τους ιδιώτες. Αν θέλουμε κι έχουμε κατά νου να στηρίξουμε τους ιδιώτες, λέω όχι. Να στηρίξουμε το δημόσιο σύστημα υγείας. Δυο χρόνια πανδημίας δεν βγάλαμε το σωστό συμπέρασμα; Δεν είπαμε ότι, τελικά, ο δημόσιος τομέας είναι αυτός που μπορεί να παράσχει, σε όλες και όλους, την πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό της υγείας;
Ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε το δημόσιο σύστημα υγείας:
Εμείς κ. Πλεύρη βάλαμε 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους στα νοσοκομεία όταν εσείς τους είχατε πετάξει έξω. Εμείς βάλαμε επικουρικό προσωπικό, μειώσαμε το έλλειμμα στα νοσοκομεία, που τα είχατε διαλύσει, ανοίξαμε μονάδες, δημόσιες δομές και ιατρεία, που τις κλείνατε, εμείς στηρίξαμε το δημόσιο σύστημα υγείας σε μια χρεοκοπημένη χώρα, για να έρθετε εσείς και χωρίς να έχετε κανένα περιορισμό λόγω της πανδημίας να μην το έχετε στηρίξει όπως πρέπει, αλλά να παίρνετε τα 40 δισεκατομμύρια που δανειστήκατε και να τα δίνετε σε απευθείας αναθέσεις και φίλους σας. Για όλα αυτά θα κριθείτε στις εκλογές.
Για τον κατώτατο μισθό:
Υπάρχει η δυνατότητα αύξησης του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ, κ. Βούλγαρη. Υπάρχει, πολύ περισσότερο, όταν κι εσείς αναφέρατε ότι όχι μόνο στον τομέα των γιατρών, αλλά στο σύνολο της οικονομίας αμειβόμαστε με επίπεδα μισθών που αν τα δούμε αποπληθωρισμένα, σε σχέση με την πραγματική τους αγοραστική δύναμη, δεν είναι 15 χρόνια πίσω, ίσως είναι και 25 χρόνια πίσω.