Πάνος Σκουρλέτης | Στέλεχος Νέας Αριστεράς, πρώην Υπουργός

 
Ο κ. Μητσοτάκης καταγράφεται ως ο πρωθυπουργός της προβοκάτσιας και της τοξικότητας
 
Σημεία από την ομιλία  στη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας:
 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κα υπουργέ.
Πριν από λίγο, μέσα στην αίθουσα, υπήρξε μια σοκαριστική τοποθέτηση εκ μέρους του πρωθυπουργού. Πραγματικά σοκάρει, ένας πρωθυπουργός μιας ευρωπαϊκής δημοκρατίας, μιας ευρωπαϊκής χώρας, να έρχεται μέσα στη Βουλή και να λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η αξιωματική αντιπολίτευση ευθύνεται για την εμπρηστική επίθεση στον «Real fm». Δεν υπάρχει προηγούμενο. Αν αυτό δεν λέγεται μέγιστη πολιτική προβοκάτσια, εάν ο πρωθυπουργός με τη σημερινή του παρέμβαση δεν καταγράφεται ως ο πρωθυπουργός της προβοκάτσιας και της τοξικότητας, τι άλλο είναι; Είναι επιλογή η τοξική πολιτική παρέμβαση του πρωθυπουργού σήμερα. Αυτά μας θυμίζουν τα όσα λέγονταν πριν το 2015, πάλι για τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν αξιωματική αντιπολίτευση και δείχνουν πανικό. Δείχνουν μια απόσταση από την κοινωνία. Δείχνουν, τελικά, ότι το πράγμα δεν πάει καλά. Φάγατε τα μούτρα σας στις εκλογές του ’15, φαίνεται ότι προφανώς έχετε πάρει τα μηνύματά σας. Όμως, μια τέτοια τοξική παρέμβαση, πέρα απ’ ότι δεν έχει κανένα προηγούμενο, αποσκοπεί και σε κάτι άλλο. Αποσκοπεί σε κρίσιμες στιγμές να μη συζητήσουμε τα επίδικα με επιχειρήματα, με πολιτική αντιπαράθεση, αλλά να τα συσκοτίσουμε.
 
Δεν είναι όμως μόνο τοξική η πολιτική σας. Είναι και κάτι άλλο που αρχίζει από «τ». Είναι βαθιά ταξική. Γιατί ταξική πολιτική ασκείτε όλα αυτά τα χρόνια. Είναι η ταξική πολιτική που βλέπει τους νέους ανθρώπους να συνθλίβονται κάτω από άθλιες εργασιακές συνθήκες. Για παράδειγμα στον τουρισμό, 5.000 νέοι δεν άντεξαν τις συνθήκες εργασίας και ως επιβράβευση αυτής της αγριότητας, να βγαίνει ο υπουργός Εργασίας κ. Χατζηδάκης και να καταστρατηγεί την πρόσφατη συλλογική σύμβαση εργασίας των εργαζομένων στον Επισιτισμό και να μιλάει για 6μερη εργασία, καταστρατηγώντας την ίδια τη συλλογική σύμβαση που είχε υπογραφεί πριν από λίγες μέρες. Ταξική πολιτική είναι το να μη βλέπεις τι υφίσταται η κοινωνία όταν τρέχει ο πληθωρισμός με 12,1% και φτάνει στα επίπεδα του ’93. Είδατε καμιά φορά που η ζωή κάνει τέτοιους συσχετισμούς. Ποιος ήταν πρωθυπουργός το ‘93; Ποιος είναι πρωθυπουργός το ‘22; Τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο.
 
Αυτή η πολιτική, που αντί να συμπάσχει με τον κόσμο που σήμερα δεινοπαθεί από την ενεργειακή ακρίβεια, από την ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ, έχει ως προτεραιότητά της τις ρυθμίσεις για τους εφοπλιστές. Χθες καταθέσατε τροπολογία όπου λέτε ότι αδυνατούν οι εφοπλιστές να καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές, τις εισφορές που οφείλουν και να πάει για το 2023,2024. Ταξική είναι η πολιτική η οποία προκρίνει ρυθμίσεις για τις γονικές παροχές στο ύψος των 800.000 ευρώ για κάθε παιδί, που μειώνει το φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου, που μειώνει το φόρο στα μερίσματα των κερδών των επιχειρήσεων, αλλά αρνείται να υιοθετήσει την πρόταση να μειώσει τους συντελεστές των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης, υιοθετώντας το μηδενικό συντελεστή που προβλέπεται από την Ευρώπη, για κάποιους μήνες, παρότι υπάρχουν υπερέσοδα από το ΦΠΑ της ακρίβειας και το ομολογείτε εσείς οι ίδιοι. Με αυτή την ίδια αντίληψη επιχειρείτε να κάνετε πολιτική και στο χώρο της εκπαίδευσης και στα πανεπιστήμια.
Ο πρωθυπουργός ανέφερε μία ιστορία, την ιστορία μιας κοπέλας. Μιας ιστορίας που πρόκειται να συμβεί. Ξεχνώντας, όμως, 11.000 άλλες ιστορίες αγοριών και κοριτσιών, που πέρυσι έμειναν, χάριν της Ειδικής Βάσης Εισαγωγής, έξω από τα πανεπιστήμια! Γι’ αυτή την ιστορία – τραγωδία δεν έχετε όμως να πείτε τίποτα! Ξέρετε γιατί; Γιατί κι αυτή έχει ταξική οπτική. Κι αυτή θέλει να ευνοήσει συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, είναι η πελατεία των κολεγίων, όλη η δομή, η φιλοσοφία του νομοσχεδίου που αυτή τη στιγμή παρουσιάζετε εδώ έχει μια τέτοια οπτική για τα πανεπιστήμια και για τη μόρφωση.
 
Επικαλείστε δημοσκοπήσεις. Άκουσον άκουσον! Πολιτική δια των δημοσκοπήσεων! Μα είναι σοβαρό; Τετρακόσια άρθρα τα δώσατε σε αυτούς που ρωτήσατε, πόσο ήταν το δείγμα, 500, 600, 1000, τα μελέτησαν και μετά θελήσατε να πάρετε τη γνώμη τους; Χάνετε κάθε αξιοπιστία και σοβαρότητα με τέτοιου είδους επιχειρήματα. Αυτό μοιάζει περισσότερο σαν μια τεχνική δημοσκοπικού λαϊκισμού που προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις, να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη και όχι μια σοβαρή πρόταση και τεκμηρίωση υπέρ του νομοσχεδίου.
 
Αυτό που παραγνωρίζετε και προσπαθείτε να καλύψετε με το τρικ των δημοσκοπήσεων, είναι ότι η πλειοψηφία της ακαδημαϊκής κοινότητας είναι απέναντί σας. Κατέθεσε ο εισηγητής μας συγκεκριμένα έγγραφα το πρωί. Και βγήκε ο πρωθυπουργός και είπε «έχουν κάποιες ενστάσεις, αλλά μέσα από τον διάλογο θα καμφθούν οι αντιρρήσεις». Δεν είναι έτσι. Βρεθήκατε απέναντι σχεδόν στο σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας. Πανεπιστημιακοί, εργαζόμενοι, φοιτητές και κατορθώνετε, ενώ είναι ήδη προχωρημένο θέρος, αύριο να υπάρχει και μία κινητοποίηση έξω από εδώ, την ώρα που θα συζητάμε το νομοσχέδιο.
 
Αν δει κανείς σε βάθος το περιεχόμενο της πολιτικής που εισηγείστε, θα διαπιστώσει ότι αναδεικνύεται μια μεγάλη αντιπαλότητα, μια μεγάλη αντίθεση, ανάμεσα στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο, που υπηρετεί το νομοσχέδιό σας και στο πανεπιστήμιο της γνώσης, της δημοκρατίας, το συμμετοχικό πανεπιστήμιο. Το πανεπιστήμιο που αναγνωρίζει την αυταξία της γνώσης. Το πανεπιστήμιο των ανοιχτών οριζόντων, το πραγματικά ανοιχτό πανεπιστήμιο στην κοινωνία και όχι το πανεπιστήμιο που, με την πολιτική που προωθείτε, θέλετε σώνει και καλά να χειραγωγηθεί και ως προς την έρευνα και ως προς τα πτυχία, από τις δυνάμεις της αγοράς. Το χειραγωγούμενο πανεπιστήμιο, από τις δυνάμεις της αγοράς, υπηρετεί το περιεχόμενο του νομοσχεδίου που εισηγείστε. Πως θα γίνει αυτό; Προφανώς προϋποθέτει να αλλάξουμε τα όργανα διοίκησης. Πως θα εξυπηρετηθεί αυτή η πολιτική; Θα βάλουμε, λοιπόν, κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι θα είναι οι αρεστοί της αγοράς, που θα μπορούν μόνο με έναν Ακαδημαϊκό να επιλέξουν τον Πρύτανη, να παρέμβουν στο γνωστικό αντικείμενο, στο περιεχόμενο των σπουδών. Θα κατακερματίσουμε τα πτυχία, έτσι ώστε αυτά να πηγαίνουν παράλληλα με την υποβάθμιση των αντίστοιχων, επαγγελματικών, κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, για να προωθήσουμε το λεγόμενο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο, αυτό που μας λέτε ότι ανταποκρίνεται στις συνθήκες της αγοράς.
 
Προφανώς και το πανεπιστήμιο πρέπει να διαβάζει τι γίνεται στην αγορά, στην κοινωνία, αλλά όχι μόνο αυτό. Διότι καταλαβαίνετε ότι με αυτή την ακραία λογική, θετικές επιστήμες, κλασικές σπουδές, θα πάνε στα αζήτητα. Ενώ το έχει συνειδητοποιήσει η πλειοψηφία του σύγχρονου κόσμου, στην Ευρώπη, στην Αμερική, εσείς εμφανίζεστε αναχρονιστές, καθυστερημένοι. Είσαστε τριάντα χρόνια πίσω! Όπως σε όλους τους τομείς, τριάντα χρόνια πίσω είστε στην οικονομία, που θεωρείτε ότι η ανάπτυξη θα έρθει μέσω των ιδιωτικοποιήσεων του οτιδήποτε έχει σχέση με το δημόσιο συμφέρον. Τριάντα χρόνια πίσω είστε όταν υπηρετείτε την αντίληψη ότι η ανάπτυξη θα έρθει μέσα από τη μείωση του εργασιακού κόστους. Έτσι και εδώ.
 
Για να υπηρετηθεί, λοιπόν, αυτή η πολιτική, δίνετε ένα χτύπημα στο, συνταγματικά κατοχυρωμένο, αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, ενώ ταυτόχρονα δημιουργείτε μια νέα δομή, ολιγαρχική, αυταρχική. Βεβαίως, πάντοτε συνεπικουρεί την προσπάθεια να περάσει μια τέτοια πολιτική, ο αυταρχισμός. Γι’ αυτό ανακαλύπτετε άλλα μέτωπα, ανακαλύπτετε ψεύτικα διλήμματα, αποπροσανατολιστικά διλήμματα που είναι πολύ προσφιλή στην Ακροδεξιά της παράταξής σας. Ξαφνικά ανακαλύπτετε ότι η ανομία εντός των πανεπιστημίων είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι στην υπόλοιπη κοινωνία. Δεν είναι έτσι. Χθες άκουσα, γι’ αυτό που συνέβη στο ΑΠΘ, τις ανακοινώσεις της Αστυνομίας. Μίλησε για ξεκαθάρισμα λογαριασμών και ήταν παρούσα μια ολόκληρη διμοιρία των ΜΑΤ. Και την Αστυνομία βάλατε και Προεδρικό Διάταγμα έχετε ετοιμάσει αυτή τη στιγμή, που θα λέει ότι αν η Πανεπιστημιακή Αστυνομία -η οποία για την ώρα δεν θα είναι ένοπλη- το θέλει, με μια απόφαση της ΓΑΔΑ να μπορούν να παρεμβαίνουν τα ΜΑΤ. Τι σχέση έχουν, όμως, όλα αυτά με το πανεπιστήμιο; Καμία.
 
Εμπόδιο σε αυτή την υπόθεση είναι οι φοιτητές. Άρα τι θα κάνουμε; Θα προσπαθήσουμε να ακυρώσουμε τις όποιες διαδικασίες, τις αυτόνομες διεργασίες του φοιτητικού κινήματος. Εξού και οι προτάσεις που καταθέτετε για ενιαία ψηφοδέλτια και όλα αυτά που ακούστηκαν και πριν από λίγο για τον τρόπο εκπροσώπησης των φοιτητών. Θα αποφασίσετε εσείς. Μπα; Που το είδατε αυτό; Από πού κι ως που; Αν αυτό δεν είναι μια βαθιά πατερναλιστική, αυταρχική αντίληψη, τι είναι; Όλα αυτά, λοιπόν, στην υπηρεσία της αντίληψης που θέλει να συρρικνώσει την αυταξία της γνώσης, να την μετατρέψει σε ένα εμπόρευμα, που δίνει προτεραιότητα μόνο σε εκείνα τα κομμάτια της αγοράς που θέλουν να μεγεθύνουν το κέρδος τους. Είναι η ίδια, κοινή αντίληψη που έχετε σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της ζωής, δεν εκπλήσσομαι.
 
Στην υγεία, μας παρουσιάζετε νομοσχέδια για να εκχωρήσετε τα δημόσια νοσοκομεία σε ιδιώτες μέσω ΣΔΙΤ. Ενώ βρισκόμαστε ή πηγαίνουμε προς την κορύφωση ενός νέου, άγνωστου, κύματος πανδημίας, το δημόσιο σύστημα υγείας παραμένει γυμνό, ακάλυπτο. Είχατε και το θράσος να φλερτάρετε προχτές με την πρόταση που λέει «να αυξήσουμε πάλι τον ΦΠΑ για τις μάσκες και για τα απολυμαντικά υγρά», την ίδια στιγμή που εσείς λέτε ότι έχετε υπερέσοδα από τον ΦΠΑ, λόγω της ακρίβειας. Αυτές είναι οι προτεραιότητές σας, τα πάντα τα προσεγγίζετε μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της κερδοσκοπίας των δυνάμεων της αγοράς. Τα ίδια κάνατε και στην ενέργεια, τα έχουμε πει πάρα πολλές φορές. Ξέρετε, όμως, να κοροϊδεύετε άριστα τον κόσμο. Όπως στην υπόθεση με την περίφημη ρήτρα αναπροσαρμογής την οποία θα καταργούσατε, αλλά τώρα ενσωματώθηκε στην τιμή του ρεύματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες και το γνωρίζουν όλοι, δεν είναι σχήμα λόγου αυτό, είναι πραγματικότητα, κατόρθωσε, παρά τις δικές σας δεσμεύσεις, των μνημονίων Σαμαρά – Βενιζέλου, μέσα από το τότε μεσοπρόθεσμο, να αυξήσει τις δαπάνες για την εκπαίδευση στη διάρκεια της διακυβέρνησής του κατά 1,2 δισ. Ή δεν είναι έτσι; Να κάνει το ολοήμερο σχολείο. Να θεσπίσει τη διετή, προσχολική, υποχρεωτική εκπαίδευση. 
 
Σήμερα είναι πραγματικό υπερώριμο να υπάρχει ένας δημοκρατικός, συμμετοχικός τρόπος οργάνωσης των πανεπιστημίων και αυτή είναι μια δέσμευσή μας. Πραγματικά υπάρχει η ανάγκη για τον διπλασιασμό των μελών των ΔΕΠ μέσα στο επόμενο διάστημα με βάθος τετραετίας, 2.000 ανά έτος. Πραγματικά υπάρχει ανάγκη να αυξηθούν οι δαπάνες και όχι να ακολουθείται μια πορεία απομείωσής τους, αναγκάζοντας τα ίδια τα πανεπιστήμια να λειτουργούν ως Ανώνυμες Εταιρείες, να τα σπρώχνετε να βρουν τα χρήματα τα ίδια και να τα αντιμετωπίζετε τιμωρητικά, εάν δεν το κάνουν να μειώνεται η δική σας υποχρέωση, που επιβάλλεται από το Σύνταγμα, η υποχρέωση της Πολιτείας για χρηματοδότησή τους. Τέτοιες αντιλήψεις υπάρχουν και για τα σχολεία. Θέλετε και στα σχολεία να εισαγάγετε την έννοια των χορηγιών και των εσόδων.
Όλα αυτά παραπέμπουν σε μια διαφορετική αντίληψη για την οργάνωση της κοινωνίας, για την μόρφωση, όταν πρέπει να έχετε καταλάβει πλέον, -και αν δεν το έχετε καταλάβει σημαίνει ότι βρίσκεστε πολύ μακριά από τις σκέψεις του κόσμου- ότι η ειδική βάση εισαγωγής πρέπει να καταργηθεί. Απέτυχε. Μπορεί αυτό να στενοχωρεί τους ιδιώτες κολεγιάρχες, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Μα θα μου πείτε «τι μας λες κύριε εκπρόσωπε του ΣΥΡΙΖΑ, εδώ κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, εδώ πάμε να κατακερματίσουμε τα πτυχία, έτσι ώστε να αντιστοιχούν με αυτά των ιδιωτικών κολεγίων» και ό,τι δεν έγινε με την κατάργηση του άρθρου 16 που επιχειρήσατε, να το κάνετε σιγά σιγά στην πράξη. Αυτή είναι η πραγματική σας στρατηγική.
 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο πρωθυπουργός είπε κάποια στιγμή ότι τα πανεπιστήμια ανοίγουν τις βιβλιοθήκες τους. Αλήθεια, αυτό είναι και ένα στοιχείο αυτοκριτικής του ίδιου, που όταν ήταν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης έδιωξε τους εργαζόμενους στις βιβλιοθήκες των πανεπιστημίων, το 2014; Μακάρι. Να το ακούσουμε, όμως. Δεν είναι κακό να αναγνωρίζονται τα λάθη. Η αλαζονεία είναι κακή και αυτή θα την τιμωρήσει ο κόσμος. Είστε το κόμμα του σκοταδισμού, του αναχρονισμού και της αντιμεταρρύθμισης στην εκπαίδευση. Αυτό γίνεται ολοένα και περισσότερο κατανοητό, γι’ αυτό και θα δρέψετε τις αντίστοιχες δάφνες.