Η άνοιξη των συνεδρίων και η βαρυχειμωνιά της πραγματικότητας
Αυτή την άνοιξη πρόκειται να διεξαχθούν τα συνέδρια των τριών μεγαλύτερων κομμάτων της χώρας. Ωστόσο αυτό που επικρατεί στην κοινωνία και την πολιτική είναι η βαρυχειμωνιά. Η πανδημία άφησε το βαρύ αποτύπωμά της με 27 χιλιάδες νεκρούς, ενώ η κυβέρνηση, που αντιμετώπισε με αίσθηση προσωρινότητας την υγειονομική κρίση, αντί να θέσει ως προτεραιότητα την ενίσχυση του ΕΣΥ ετοιμάζει κατά προκλητικό τρόπο, τη συρρίκνωσή του μέσω της ιδιωτικοποίησης σημαντικών λειτουργιών του. Ο πόλεμος ανατρέπει τα πάντα, ενώ η «οικονομία του πολέμου» θα πλήξει ευθέως το κοινωνικό κράτος. Η ακρίβεια καλπάζει ανεξέλεγκτη, η ενεργειακή κρίση οδηγεί σε καταστάσεις ενεργειακής φτώχειας και πολλές επιχειρήσεις θα οδηγηθούν οριστικά στην παύση της λειτουργίας τους. Τα δίδυμα ελλείμματα επανακάμπτουν και ο στασιμοπληθωρισμός θα μας συντροφεύει το επόμενο μεγάλο διάστημα. Την ίδια στιγμή η πράσινη μετάβαση θα είναι, αν δεν ανατραπεί η σημερινή φορά των πραγμάτων, ένα από τα θύματα της νέας διεθνούς πραγματικότητας, όμως η κλιματική κρίση δεν περιμένει. Όλα αυτά που διαμορφώνουν τη σημερινή πραγματικότητα λογικά θα έπρεπε να αποτελέσουν το αντικείμενο των συζητήσεων των συνεδρίων, που πρόκειται να γίνουν το επόμενο διάστημα. Από την ικανότητα των κομμάτων να κατανοήσουν το χαρακτήρα των σημερινών αντιθέσεων, αλλά και να διατυπώσουν προτάσεις διεξόδου, θα κριθεί τελικά η πολιτική τους αξιοπιστία.
Η ΝΔ απαντάει σε όλα τα παραπάνω με την πολιτική της, που επιτείνει τα αδιέξοδα και ήδη έχει μπει σε μια πορεία υποχώρησης χωρίς επιστροφή. Το ΚΙΝΑΛ, όσο ακολουθεί μια επαμφοτερίζουσα στάση, θα βλέπει ξανά τα δημοσκοπικά του ποσοστά να υποχωρούν. Η περίοδος της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας έκλεισε τον κύκλο της αφήνοντας πίσω της πολλαπλά αδιέξοδα και μεγάλους κινδύνους. Η εποχή μας απαιτεί σαφείς προγραμματικές προτάσεις – δεσμεύσεις, οι οποίες θα απαντούν στην όξυνση των αντιθέσεων που διαμορφώνονται μέσα από την πολύμορφη και πολύπλευρη κρίση που αντιμετωπίζουμε, χωρίς λογικές μέσων όρων και στενών οριζόντων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έχει όλες τις υποκειμενικές προϋποθέσεις για να ανταποκριθεί στις κελεύσματα των καιρών. Το 3ο Συνέδριό μας μπορεί να αποτελέσει μια νέα αρχή για τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, με κορμό το κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς που, όπως έχει αποδείξει, μπορεί να απευθύνεται και να εκφράζει ένα ευρύ φάσμα αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων. Οι επόμενες εκλογές, που όσο πιο γρήγορα γίνουν τόσο το καλύτερο για τον τόπο, μπορούν να αναδείξουν μια νέα αριστερή και προοδευτική κυβέρνηση. Αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να πάει χαμένη.
Το συνέδριο, όμως, του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει επιπλέον να αποτελέσει εν τοις πράγμασι ένα διαφορετικό μοντέλο πολιτικής λειτουργίας. Συλλογικό, δημοκρατικό, σύγχρονο και ελκτικό, μακριά από τα μοντέλα των κατεστημένων κομμάτων, που υποβαθμίζουν τη συμμετοχή των μελών τους σε απλούς χειροκροτητές, χωρίς ουσιαστική συμμετοχή στη διαμόρφωση των επιλογών τους. Μακριά από κατασκευασμένα διλήμματα και με πραγματική διάθεση σύνθεσης των απόψεων.