–> Μιλώντας σήμερα το πρωί στο ΣΤΙΓΜΑ radio της Ζακύνθου, στον δημοσιογράφο Γρηγόρη Μπάστα, επεσήμανα ότι απαιτείται η κυβέρνηση να παρέμβει με μέτρα που θα πλήξουν την ακρίβεια στον πυρήνα της, ώστε να μειώσει τον πληθωρισμό. Να αντιμετωπιστεί δηλαδή το πρόβλημα συνολικά και όχι μόνο ένα μικρό μέρος των συνεπειών του. Δεν γίνεται με αποσπασματικά μέτρα επιδοματικού χαρακτήρα και με «ψίχουλα», να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά το διαρκές πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πλέον τα νοικοκυριά, ιδίως τα πιο ευάλωτα, για να βοηθηθούν πραγματικά. Ακολουθούν ορισμένα σημεία των όσων είπα:

-> Για την ακρίβεια και τα μέτρα που πρέπει να πάρει η κυβέρνηση:

* «Χρειάζονται ισχυρές, οριζόντιες παρεμβάσεις, στον πυρήνα της ακρίβειας. Είναι αυτό που δεν κάνει η κυβέρνηση. Την ίδια ώρα, με τον αυξημένο πληθωρισμό το κράτος έχει και αυξημένα έσοδα με βάση τον ΦΠΑ, μιας και ο ΦΠΑ υπολογίζεται στις αυξημένες, πια, τιμές. Άρα έχει περιθώρια δημοσιονομικά. (…) Κι απ’ ότι φαίνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτω από την πίεση της δύσκολης οικονομικής πραγματικότητας, θα ενεργοποιήσει πάλι και για το επόμενο έτος, τη λεγόμενη ρήτρα διαφυγής, δηλαδή δεν θα υπάρχουν περιορισμοί ως προς τους δημοσιονομικούς στόχους. Αυτό, δηλαδή, που έγινε τα προηγούμενα χρόνια με αφορμή την πανδημία.»

* «Υπάρχουν ρεπορτάζ που μας προϊδεάζουν. Η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα εδώ και έξι, επτά μήνες, για να προλάβει αυτό το κύμα ακρίβειας, για να το μετριάσει, έτσι ώστε να μη τροφοδοτήσει η ενεργειακή ακρίβεια τον πληθωρισμό. Μιλάμε για τρομακτικά νούμερα σε ό,τι αφορά το ύψος του πληθωρισμού που θα έχουμε τον Μάρτιο και παραπέρα ίσως ακόμη περισσότερο. Τώρα λέει ότι θα πάρει κάποια μέτρα στοχευμένων παρεμβάσεων για τους πιο αδύνατους. Νομίζω ότι αυτό δεν αρκεί. Διότι όταν έχεις έναν πληθωρισμό της τάξης του 9%, όπως λένε κάποιες πρώτες εκτιμήσεις για τον Μάρτιο, καταλαβαίνεις ότι είναι “αντίδωρο” το να δώσεις κάτι εκ των υστέρων σε κάποιους, οι οποίοι πραγματικά συμπιέζονται από τη στιγμή που βλέπουν, λόγω πληθωρισμού, να μειώνεται η αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων τους. Για τους ανθρώπους των 300, των 600, των 700 και των 800 ευρώ, αυτά τα χρήματα δεν φτάνουν ούτε για να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ηλεκτρικής ενέργειας».

* «Η οριζόντια παρέμβαση, που είναι η μείωση του ΦΠΑ σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης, η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, θα συγκρατήσει τις πληθωριστικές τάσεις, άρα θα δώσει μεγαλύτερη δύναμη σε αυτά τα μικρά εισοδήματα».

-> Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις:

* «Οποιαδήποτε χαραμάδα διαλόγου ανοίγει με την Τουρκία είναι θετική, από τη στιγμή που εντάσσεται μέσα σε μία στρατηγική όπου η χώρα μας ξέρει τι θέλει. Η κατάληξη αυτού του διαλόγου πρέπει να είναι ότι η διαφωνία για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, κάποια στιγμή θα πρέπει να φτάσει στην Χάγη».

* «Δεν χρειάζονται συμφωνίες οι οποίες ενδεχομένως εμπλέκουν την χώρα μας σε στρατιωτικές αποστολές έξω από τη χώρα. Δεν χρειάζονται υπερεξοπλισμοί, οι οποίοι δεν ενισχύουν την άμυνα, αλλά μας βάζουν σε μια άλλη λογική, κλιμάκωσης».

* «Τα πράγματα περιπλέκονται από τη στιγμή που και εμείς και η Τουρκία είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ. Άρα, όλοι αυτοί που σήμερα στέλνουν όπλα για την υποστήριξη της Ουκρανίας, δεν ξέρω αν θα τα έστελναν σε μια αντίστοιχη περίπτωση, σε μια διένεξη ημών και της Τουρκίας, από τη στιγμή που και οι δύο είμαστε μέλη της ίδιας συμμαχίας. Να μη κάνουμε εύκολες συσχετίσεις».

-> Για τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ανάγκη ειρήνευσης:

* «Η αισιοδοξία μπορεί να βασιστεί μόνο σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες ειρήνευσης. Για την ώρα βλέπουμε ότι ανακοινώνονται μέτρα τα οποία δεν ξέρω κατά πόσο κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Να υπάρχουν κυρώσεις, αλλά με ποιον χαρακτήρα, με ποια στόχευση, κυρίως; Είναι ενταγμένες αυτές οι κυρώσεις σε μία λογική ώστε να επαναφέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τις δύο πλευρές; Αυτό είναι το κυριότερο και όχι να ακούμε ότι αλλάζουν οι ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή και ότι πολύ εύκολα θα πρέπει να υιοθετήσει κάθε χώρα ένα νέο πρόγραμμα εξοπλισμών. Αναφέρομαι σε αυτό που ακούσαμε πριν από λίγες εβδομάδες από την Γερμανία. Αν η απάντηση είναι περισσότερη οικονομία του πολέμου και περισσότεροι εξοπλισμοί, τότε έχει γίνει πολύ μεγάλη ζημιά».

* «Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η απόλυτα καταδικαστέα ρωσική εισβολή, δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία, είχαν υπάρξει μια σειρά από γεγονότα εδώ και δεκαετίες, που δεν πρέπει κατά έναν αφελή τρόπο να παραγνωρίζουμε. Δεκατέσσερις επεκτάσεις του ΝΑΤΟ έχουν γίνει προς ανατολάς μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ούτε συμψηφισμό αποτελεί αυτό, ούτε άλλοθι για την εισβολή, αλλά μπορούμε να καταλάβουμε που οδηγεί η λογική του επεκτατισμού εκ μέρους του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών».

* «Δεν μπορούμε και να μη βλέπουμε τις ευθύνες της Ευρώπης, που στάθηκε ανίκανη να χτίσει ένα δικό της, αυτόνομο, αμυντικό μηχανισμό, ο οποίος να στοχεύει πρώτα απ’ όλα στη διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή. Κι αυτός ο μηχανισμός θα έπρεπε να γίνει σε συνεργασία με την Ρωσία».