Αποκαταστήσατε το ακριβές περιεχόμενο της υποκριτικής συγγνώμης του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη διαχείριση της τελευταίας κακοκαιρίας
–->Παρεμβάσεις του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου,Πάνου Σκουρλέτη, σήμερα στη Βουλή, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, επί της τροπολογίας του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας για τη σύσταση και στελέχωση Ειδικών Μονάδων Δασικών Επιχειρήσεων και με αφορμή τα όσα είπε ο αρμόδιος υφυπουργός ως προς τη διαχείριση της πρόσφατης κακοκαιρίας…
|–| «Πραγματικά μένω έκπληκτος από την απάντηση του κ. υπουργού, σε σχέση με το αποτέλεσμα της διαχείρισης της τελευταίας κακοκαιρίας. Τέσσερις – πέντε ημέρες δεν είχαν ρεύμα οι άνθρωποι. Έκλεισαν όλοι οι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας. Ο πρωθυπουργός αισθάνθηκε την ανάγκη να πει συγγνώμη. Αυτό είναι το περιεχόμενο της συγγνώμης; Ότι υπήρχε ετοιμότητα, «τα κάναμε όλα καλά»; Τόσο υποκριτική ήταν αυτή η συγγνώμη; Ειλικρινά, αποκαταστήσατε το ακριβές περιεχόμενο της υποκριτικής συγγνώμης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αυτό κάνατε!
Συνεχίστε έτσι, τουλάχιστον αυτή η προκλητική ειλικρίνειά σας να γίνει κατανοητή στον κόσμο, ότι τον κοροϊδεύετε κατάμουτρα. Δεν βρήκατε να πείτε ούτε μία λέξη αυτοκριτικής απέναντι στις Αθηναίες και τους Αθηναίους που γνώρισαν την ανεπάρκειά σας, την αποτυχία σας, που τελικά είδαν ότι το επιτελικό κράτος είναι μία φούσκα που έσκασε και βγήκε όλη αυτή η αποτυχημένη διαχείριση. Ειλικρινά μένω εμβρόντητος»!
|–| Αναφορικά με το περιεχόμενο της τροπολογίας, επεσήμανα:
«Θα περίμενε κανείς, μετά από την πρόσφατη, αρνητική εμπειρία, την παταγώδη αποτυχία διαχείρισης της τελευταίας κακοκαιρίας, εκ μέρους του νεοσυσταθέντος υπουργείου να υπάρχει μια ολιστική προσέγγιση σε σχέση με τα ζητήματα που αφορούν την Πολιτική Προστασία. Αντ’ αυτού, μπαίνουμε σε μία λογική τροπολογιών -μέγα λάθος όταν θέλουμε να απαντήσουμε σε μιας ζωτικής σημασίας ανάγκη, όπου πράγματι υπάρχουν κενά- και βλέπουμε να προκρίνεται η πρόσληψη, για επτά χρόνια 600 ατόμων αγνοώντας, όμως, μία πραγματικότητα που υπάρχει εδώ και χρόνια: τους εποχιακούς δασοπυροσβέστες.
Τι γίνεται με αυτή τη «δεξαμενή» ανθρώπων, οι οποίοι έχουν μια συσσωρευμένη εμπειρία και θα μπορούσαν μάλιστα να μην είναι εποχιακοί, να απασχολούνται όλο τον χρόνο; Διότι το δάσος δεν πρέπει να το θυμόμαστε μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, δηλαδή την περίοδο της δασοπυρόσβεσης, αλλά πρέπει να υπάρχει μια ολόκληρη προετοιμασία που θα μας καθιστά πιο αποτελεσματικούς στην περίπτωση πυρκαγιών, οι οποίες θα είναι ολοένα και πιο συχνές λόγω της κλιματικής κρίσης.
Γιατί, λοιπόν, γίνεται αυτή η επιλογή και, εν πάση περιπτώσει, εάν υπάρχουν πιο ισχυρά επιχειρήματα ελάτε να τα συζητήσουμε. Πως επιλέγετε αυτό τον αποσπασματικό τρόπο, πως μπορείτε να έρχεστε τόσο απροετοίμαστοι εδώ; Γιατί δεν λαμβάνετε υπόψη σας τις ανακοινώσεις των δασολόγων, των δασοπόνων, δηλαδή των επιστημονικών σωματείων που σχετίζονται και έχουν μια επιστημονική προσέγγιση με τα θέματα της διαχείρισης των δασών και τους οποίους τους αγνοήσατε, δεν τους καλέσατε σε διάλογο; Και ερχόσαστε εδώ να παρουσιάσετε πάλι τι; Για ποιο λόγο; Έχουμε καινούργιες στρατιές ημετέρων; Μπορούμε να παίζουμε με τα θέματα της Πολιτικής Προστασίας μετά τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα, με έναν τέτοιο τρόπο, με μια τέτοια αποσπασματική λογική;
Είναι καίρια ερωτήματα και περιμένω σοβαρές απαντήσεις. Αφήστε που το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας κακώς είναι Υπουργείο, θα έπρεπε να λειτουργεί στο πλαίσιο μιας Εθνικής Αρχής, διότι η Πολιτική Προστασία δεν είναι θέμα που σχετίζεται -αν το αντιλαμβανόμαστε όλοι έτσι- με κάποιες πολιτικές σκοπιμότητες. Ο υπουργός, δηλαδή, δεν μπορεί να είναι υπό τον πρωθυπουργό. Ο υπεύθυνος της Πολιτικής Προστασίας πρέπει πρώτα απ’ όλα, διαχρονικά, αξιοκρατικά να είναι τοποθετημένος εκεί και να υπηρετεί τον σκοπό του. Αυτή είναι μια γενικότερη συζήτηση. Επί του προκειμένου θα ήθελα κάποιες σαφείς απαντήσεις».