==> Έτσι κι αλλιώς, νομίζω ότι έχουν ειπωθεί πάρα πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Εγώ ουσιαστικά θέλω να θέσω κάποια ερωτήματα που νομίζω ότι πρέπει να αποσαφηνιστούν, τουλάχιστον για όσους παρακολουθούν τη συζήτηση, ώστε να γνωρίζουμε τελικά τι υποστηρίζει και η κυβέρνηση.

Θέλω να σας ρωτήσω, κυρία υπουργέ, το εξής: Αναγνωρίζετε τελικώς το βάσιμο του όρου “γυναικοκτονία”; Εσείς, ως υπεύθυνη στη θέση που είστε, θα εισηγηθείτε να ενσωματωθεί στην έννοια του νομοθετικού πλαισίου των αδικημάτων, ανεξάρτητα από ποινές ή όχι; Αντιλαμβάνεστε ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία για μια κοινωνία να καταγράφει το αδίκημα με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Θα ήθελα, λοιπόν, μια θέση γύρω από αυτό το ζήτημα. Ήδη έχει ανοίξει ένας πάρα πολύ μεγάλος διάλογος και συζητιέται. Εάν το αποδέχεστε, θα δούμε. Όμως, ανεξάρτητα από αυτό, θεωρείτε σήμερα ότι μια σειρά από φαινόμενα, τα οποία αναφέρθηκαν εδώ κατά κόρον από όλους τους εκπροσώπους των κομμάτων, που έχουν να κάνουν με την έμφυλη βία, την παρενόχληση στους εργασιακούς χώρους και τα λοιπά, εδράζονται στο μεγάλο πρόβλημα της πατριαρχίας; Εσείς αναγνωρίζετε ότι υπάρχει σήμερα το θέμα της πατριαρχίας στην ελληνική κοινωνία; Και όχι μόνο, αλλά τώρα μιλάμε για εδώ, για την Ελλάδα. Πέρα από στενά κυβερνητικές πολιτικές και νομοθετικά πλαίσια, τι μπορούμε να κάνουμε ως δημόσια πρόσωπα, ως εκπρόσωποι απόψεων και αντιλήψεων, για να πατάξουμε αυτό το θέμα;

Είναι πολύ κρίσιμη η απάντηση, διότι αντιλαμβάνεστε ότι εδώ ο χώρος σας “φλερτάρει” με την ηγεμονία υπερσυντηρητικών απόψεων. Και δεν αναφέρομαι τώρα σε σας, αλλά σε όλα αυτά που ακούσαμε από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας όλες τις προηγούμενες ημέρες.

Υπάρχει κι ένα άλλο ζήτημα, το οποίο ήθελα να πω στην πρώτη παρέμβασή μου και δεν το ανέφερα. Τον Φεβρουάριο αυτού του έτους είχα καταθέσει μία επίκαιρη ερώτηση προς τον κ. Πέτσα -πριν κληθεί να σώσει την Αυτοδιοίκηση, ήταν άλλος ο ρόλος του τότε- σε σχέση με αυτά που πάλι μας είχαν αφήσει όλους εμβρόντητους, την προτροπή σε βιασμό μέσα από το ριάλιτι “Big Brother” του τηλεοπτικού σταθμού “ΣΚΑΪ”. Τον είχα ρωτήσει, λοιπόν, πώς απαντάμε ως οργανωμένη κοινωνία σε αυτήν την κουλτούρα του βιασμού; Αφήνουμε κάτι τέτοιο στην αγορά των τηλεοπτικών μέσων που παίζουν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της συνείδησης των νέων ανθρώπων, των νέων παιδιών, αγοριών και κοριτσιών; Και αυτό είναι κάτι που δεν το αμφισβητεί κανείς. Το αφήνουμε, λοιπόν, στην αυτορρύθμιση της αγοράς; Υπάρχει το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο; Και στην περίπτωση που δεν υπάρχουν έτοιμες λύσεις, υπάρχει η ανάγκη να ανοίξει ένας διάλογος, για να δούμε τι κάνουμε, όπου προφανώς δεν θα πρέπει να υιοθετήσουμε ισοπεδωτικές απαγορεύσεις που μπορεί να οδηγούν στη λογοκρισία, αλλά και από την άλλη οφείλουμε να πατάξουμε αυτή την κουλτούρα του βιασμού που τη βλέπουμε σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην περίπτωση του συγκεκριμένου ριάλιτι, αλλά και σε μια σειρά από άλλα ριάλιτι, τα οποία πλασάρουν συγκεκριμένα πρότυπα για τον ρόλο της γυναίκας. Νομίζω ότι και αυτά είναι ουσιαστικά ζητήματα.

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στο ζήτημα των ποινικών κωδίκων. Πολλά έχουν λεχθεί το τελευταίο διάστημα. Και επειδή εσείς αναφερθήκατε δυο, τρεις φορές σε “fake news”, θα ήθελα να σας πω ότι περισσότερα “fake news” από όσα ακούστηκαν από στελέχη της παράταξής σας μέχρι που να αποκαλυφθεί ο φυσικός αυτουργός της γυναικοκτονίας στα Γλυκά Νερά, δεν είχαμε ξανακούσει! Καθώς και από ένα ολόκληρο σύστημα το οποίο ήθελε να χρεώσει αυτήν την περίπτωση σε μετανάστες, σε Αλβανούς, στον νόμο “Παρασκευόπουλου”, που υποτίθεται ότι έχει ανοίξει τις φυλακές.

Γνωρίζετε ότι στους ποινικούς κώδικες, έτσι όπως αυτοί εγκρίθηκαν κατά την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, εισήχθησαν νέα εγκλήματα που είχαν να κάνουν με την οικογενειακή βία; Που δεν υπήρχαν πριν, όπως και το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία. Πολύ πριν ενσωματώσουμε, τις τελευταίες μέρες, την ευρωπαϊκή Οδηγία. Και επιβεβαιώθηκαν και διευρύνθηκαν σ’ αυτούς τους πολύ συγκεκριμένους κώδικες. Ανεξάρτητα από το θέμα της μείωσης του χρόνου έκτισης της ποινής, που ήταν οριζόντια. Διότι εδώ υπάρχει μία άλλη σπέκουλα, ότι αφορά το θέμα της μείωσης των ποινών των βιαστών. Δεν ήταν κάτι τέτοιο. Ήταν μια οριζόντια μείωση, η οποία μάλιστα από τη μία ψηφίστηκε, αλλά από την άλλη προβλέφθηκε ότι ο χρόνος της υποχρεωτικής έκτισης της ποινής εντός της φυλακής ανεβαίνει στα δύο πέμπτα από το ένα τρίτο. Τα γνωρίζετε, φαντάζομαι, όλα αυτά. Το αμφισβητείτε; Γι’ αυτό το ρωτάω, για να είναι σαφή αυτά τα πράγματα. Διότι συζητιούνται πολύ και κάποια πράγματα θα πρέπει να αποσαφηνίζονται.