Πάνος Σκουρλέτης | Στέλεχος Νέας Αριστεράς, πρώην Υπουργός

Η κυβέρνηση μας οδηγεί σε αδιέξοδα και νέες ανισότητες, έχει κηρύξει τον πόλεμο στην κοινωνία

Συνέντευξη του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Πάνου Σκουρλέτη, στο NEWSBOMB και στον δημοσιογράφο Αντώνη Γκιόκα

Κύριε Σκουρλέτη, πλέον μιλάμε για τον νόμο Χατζηδάκη. Ακούσαμε στη Βουλή τον πρωθυπουργό να υπερασπίζεται τις αλλαγές που προώθησε η κυβέρνησή του και να τις χαρακτηρίζει «φιλεργατικές». Ποια θα είναι η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ από εδώ και πέρα;

Παρά την προσπάθεια εκ μέρους της κυβέρνησης να αποκρύψει το πραγματικό περιεχόμενο των ρυθμίσεων που αφορούσαν την κατάργηση του οκτάωρου, τις απλήρωτες υπερωρίες, το χτύπημα του συνδικαλισμού και την κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, εκείνο το οποίο μπορούμε να διαπιστώσουμε είναι ότι η κυβέρνηση είναι αυτή τη στιγμή απομονωμένη. Η πλειοψηφία του κόσμου έχει συνειδητοποιήσει ποιος είναι ο πραγματικός χαρακτήρας των τελευταίων ρυθμίσεων. Δεν είναι τυχαίο πως σύσσωμη η αντιπολίτευση καταψήφισε τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις, ενώ η κοινή γνώμη, όπως αποτυπώνεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, σε ποσοστά άνω του 65% εναντιώνεται στο περιεχόμενο του νόμου Χατζηδάκη. Ούτε, βέβαια, μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι δεν παρέστησαν στη Βουλή πρωτοκλασάτα ονόματα της κυβέρνησης για να υπερασπιστούν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Η αλήθεια είναι πως οι συγκεκριμένες διατάξεις βρίσκονται στον πυρήνα των προγραμματικών απόψεων της Νέας Δημοκρατίας. Άλλωστε αποτέλεσαν, εδώ και δεκαετίες, προτάσεις που κατατέθηκαν εκ μέρους του ΣΕΒ, ενώ περιέχονται και στη γνωστή σε όλους επιτροπή Πισσαρίδη. Επιχειρούν, μέσα από τη μείωση του κόστους εργασίας και από την πλήρη «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων, να δημιουργήσουν, υποτίθεται, συνθήκες ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και αύξησης της παραγωγικότητας, όταν όλοι γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν έχει επιβεβαιωθεί σχεδόν πουθενά.

Το βέβαιο είναι ότι οι ρυθμίσεις αυτές θα γεννήσουν νέες ανισότητες, θα πλήξουν την αγοραστική δύναμη των μισθωτών και την αγορά και θα λειτουργήσουν ως τροχοπέδη για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η συνειδητοποίηση, λοιπόν, των επιπτώσεων αυτών των επιλογών δημιουργεί και τις προϋποθέσεις για την ανατροπή τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία οφείλει άμεσα να διατυπώσει τις δικές του προτάσεις – πλαίσιο για τη μείωση του χρόνου εργασίας, από τη στιγμή μάλιστα που κάτι τέτοιο μπορεί να υποστηριχθεί από την ορμητική εισβολή στο πεδίο της εργασίας των νέων τεχνολογιών. Να θέσει μετ’ επιτάσεως το ζήτημα της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων, της αύξησης του κατώτατου μισθού. Όλα αυτά, πλέον, είναι απολύτως ρεαλιστικά και αναγκαία. Νομίζω ότι μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να δημιουργηθεί το κατάλληλο έδαφος για τη συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων, τόσο στο πεδίο της πολιτικής, όσο και μέσα στην ίδια την κοινωνία, έτσι ώστε να διαμορφωθεί μια νέα δυναμική ανατροπής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας.

Πάντως, από τη κυβερνητική πλευρά αναφέρουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε πολλά από τα άρθρα του νομοσχεδίου, άρα δεν είναι και τόσο κακό όσο το παρουσιάζατε. Τι απαντάτε σε αυτό το επιχείρημα;

Η κυβέρνηση έκανε ένα τρικ. Προσπάθησε να καμουφλάρει τις αντεργατικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη, μέσα από την ενσωμάτωση σ’ αυτόν ευρωπαϊκών οδηγιών που θα έπρεπε ούτως ή άλλως και ορθώς να ενσωματωθούν στην ελληνική νομοθεσία. Αναφέρομαι στις διατάξεις που μιλούν για τη δυνατότητα γονικής άδειας και για τους δυο γονείς, καθώς επίσης και για ζητήματα που αφορούν περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας και άλλες. Αυτές, είχαμε, εξαρχής, δηλώσει ότι θα τις υπερψηφίσουμε. Δεν θα μπορούσαμε, όμως, στο όνομα της ενσωμάτωσης αυτών των οδηγιών να υιοθετήσουμε και τις αντεργατικές διατάξεις που στην ουσία μας γυρνούν αρκετά χρόνια πίσω.

Ακούσαμε πολλά στελέχη του κόμματός σας να λένε ότι η κυβέρνηση έχει κηρύξει τον «πόλεμο» στην κοινωνία. Ποια σημεία της κυβερνητικής πλευράς σας οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα;

Θα προσέθετα ότι έχει κηρύξει τον πόλεμο όχι μόνο στην κοινωνία, αλλά και στο περιβάλλον και στην ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας. Πέρα από τις τελευταίες αντεργατικές διατάξεις, η κυβέρνηση έχει δείξει ότι αντιμετωπίζει με εχθρότητα και αυταρχισμό την νεολαία. Ο νόμος για τη δημιουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας αποτελεί πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία. Ο περιορισμός του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της διαμαρτυρίας, είναι άλλη μια ένδειξη της αυταρχικής λογικής της σημερινής κυβέρνησης. Είναι ακόμη «ζωντανές» οι εικόνες των επιθέσεων στις πλατείες και των προκλητικών συμπεριφορών απέναντι στους νέους ανθρώπους εκ μέρους της αστυνομίας.

Θέλω, επίσης, να σας θυμίσω τον τρόπο που η κυβέρνηση αντιμετώπισε την μικρομεσαία επιχείρηση και τους αυτοαπασχολούμενους, καθ’ όλη την περίοδο της πανδημίας. Ουσιαστικά τους άφησε στην τύχη τους. Τα μέτρα στήριξης ήταν ελάχιστα και φάνηκε πως φλερτάρει με την ιδέα η πανδημία να αποτελέσει ευκαιρία για μια νέα αναδιάρθρωση στην αγορά, υπέρ των λίγων και ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.

Στον τομέα του περιβάλλοντος, πάρα το ότι θέλει να εμφανίζεται με ένα φιλοπεριβαλλοντικό προσωπείο, ουσιαστικά διέλυσε την περιβαλλοντική νομοθεσία και ακύρωσε τη λειτουργία των αρμόδιων Επιθεωρήσεων, που έχουν ως στόχο τους να επιβάλλουν την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στην Ελλάδα.

Για να μη μιλήσουμε για τη σκανδαλώδη και προκλητική διαχείριση της υπόθεσης της τράπεζας Πειραιώς, που αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες περιπτώσεις αναδιανομής πλούτου εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος των τελευταίων ετών. Χαρακτηριστικό, επίσης, είναι αυτό που ζούμε τώρα με τη ρύθμιση για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Αφήνουν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πάνω από 25.000 μαθητές, ωθώντας τους προς τα ιδιωτικά κολέγια. Πιο αποκαλυπτική, όμως, είναι η στάση της κυβέρνησης απέναντι στο δημόσιο σύστημα υγείας. Παρά την τρέχουσα υγειονομική κρίση, ο πρωθυπουργός επανέφερε τις νεοφιλελεύθερες ιστορίες του περί συμπράξεων ιδιωτικού και δημοσίου τομέα στο χώρο της υγείας, αντί μόνιμων προσλήψεων και ενός ολιστικού σχεδίου στήριξης του ΕΣΥ.

Με βάση αυτή την ερμηνεία που μας δίνετε, πιστεύετε ότι μπορεί να έχουμε πολιτικές εξελίξεις το φθινόπωρο; Πάντως, οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να μην είναι καλές για το κόμμα σας…

Το αν θα έχουμε πολιτικές εξελίξεις το φθινόπωρο το γνωρίζει, τελικώς, ο πρωθυπουργός. Η πανδημία λειτούργησε ως επιβραδυντής των πολιτικών διεργασιών και, όπως ήταν απολύτως κατανοητό, ο φόβος κυριάρχησε στο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Ωστόσο, οι πραγματικές δυσκολίες, πρώτα απ’ όλα στην οικονομία, αλλά και στα άλλα πεδία, είναι αυτές που θα οδηγήσουν τελικά σε έκτακτες πολιτικές εξελίξεις. Όσο παραμένει στα πράγματα μία κυβέρνηση η οποία με την πολιτική της οξύνει τα προβλήματα, δημιουργεί νέες ανισότητες και οδηγεί τη χώρα σε νέα αδιέξοδα, τόσο θα αυξάνεται και η ανάγκη να απαλλαγούμε από αυτήν. Σε κάθε περίπτωση έχουμε μπει σε μια νέα πολιτική περίοδο, τα γεγονότα θα είναι πυκνά και, μ’ αυτή την έννοια, οι αλλαγές στους ίδιους τους πολιτικούς συσχετισμούς θα είναι επίσης γοργές. Μια νέα εικόνα, τόσο στην κοινωνία, όσο και στο δημοσκοπικό πεδίο, θα αρχίσει να αποτυπώνεται πολύ σύντομα, από τη στιγμή που κι εμείς θα κάνουμε αυτά που πρέπει.

Επιμένω στο θέμα και θέλω να σας ρωτήσω για την πιθανότητα της «προοδευτικής διακυβέρνησης». Με ποιες πολιτικές δυνάμεις θα μπορούσατε να προχωρήσετε σε αυτό το εγχείρημα;

Η απλή αναλογική, το σύστημα με το οποίο θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές, θέτει όλες τις πολιτικές δυνάμεις προ των ευθυνών τους. Δηλαδή, με ποια άλλα κόμματα θα συγκυβερνήσουν, από τη στιγμή που είναι ηλίου φαεινότερον ότι κανένα δεν θα διαθέτει αυτοδυναμία. Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση, στις επόμενες εκλογές, μιας νέας αριστερής και προοδευτικής κυβέρνησης, που θα αποτελείται από το σύνολο των δυνάμεων της αριστερής και προοδευτικής αντιπολίτευσης. Αν κάποιος εξαιρεί τον εαυτό του από μια τέτοια προοπτική, οφείλει να εξηγήσει και τους λόγους. Νομίζω, όμως, ότι η αντικειμενική πίεση προς μία τέτοια κατεύθυνση, θα λειτουργήσει ως ένα στοιχείο ωρίμανσης για όλες τις πολιτικές δυνάμεις που σας ανέφερα.

Τις τελευταίες ημέρες, το κόμμα σας προτάσσει την υπόθεση με τα δάνεια της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί θεωρείτε ότι υπάρχει πολιτικό ζήτημα γύρω από αυτό το θέμα;

Δεν έχουν περάσει και τόσα χρόνια, ώστε να μη θυμόμαστε πως τα δύο κόμματα, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που αποτέλεσαν τους πυλώνες του παλαιού δικομματισμού, με τις επιλογές τους οδήγησαν τη χώρα σε χρεοκοπία. Στο πλαίσιο ενός φαύλου πολιτικού συστήματος άνθισαν η διαπλοκή και η διαφθορά. Αποτέλεσμα αυτών των καταστάσεων ήταν και η ασυλία που είχαν τα δύο μεγάλα κόμματα από τις τράπεζες. Όσα κόμματα χρωστούν, οφείλουν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Πολύ δε περισσότερο, από τη στιγμή που η παρούσα κυβέρνηση εμφανίζεται ανάλγητη με την πολιτική της απέναντι σε χιλιάδες συμπολίτες μας, που ζουν υπερχρεωμένοι, όχι πάντοτε με δίκη τους ευθύνη, αλλά ως αποτέλεσμα των κυβερνητικών πολιτικών.

 

 

Κύριε Σκουρλέτη, πλέον μιλάμε για τον νόμο Χατζηδάκη. Ακούσαμε στη Βουλή τον πρωθυπουργό να υπερασπίζεται τις αλλαγές που προώθησε η κυβέρνησή του και να τις χαρακτηρίζει «φιλεργατικές». Ποια θα είναι η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ από εδώ και πέρα;

Παρά την προσπάθεια εκ μέρους της κυβέρνησης να αποκρύψει το πραγματικό περιεχόμενο των ρυθμίσεων που αφορούσαν την κατάργηση του οκτάωρου, τις απλήρωτες υπερωρίες, το χτύπημα του συνδικαλισμού και την κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, εκείνο το οποίο μπορούμε να διαπιστώσουμε είναι ότι η κυβέρνηση είναι αυτή τη στιγμή απομονωμένη. Η πλειοψηφία του κόσμου έχει συνειδητοποιήσει ποιος είναι ο πραγματικός χαρακτήρας των τελευταίων ρυθμίσεων. Δεν είναι τυχαίο πως σύσσωμη η αντιπολίτευση καταψήφισε τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις, ενώ η κοινή γνώμη, όπως αποτυπώνεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, σε ποσοστά άνω του 65% εναντιώνεται στο περιεχόμενο του νόμου Χατζηδάκη. Ούτε, βέβαια, μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι δεν παρέστησαν στη Βουλή πρωτοκλασάτα ονόματα της κυβέρνησης για να υπερασπιστούν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Η αλήθεια είναι πως οι συγκεκριμένες διατάξεις βρίσκονται στον πυρήνα των προγραμματικών απόψεων της Νέας Δημοκρατίας. Άλλωστε αποτέλεσαν, εδώ και δεκαετίες, προτάσεις που κατατέθηκαν εκ μέρους του ΣΕΒ, ενώ περιέχονται και στη γνωστή σε όλους επιτροπή Πισσαρίδη. Επιχειρούν, μέσα από τη μείωση του κόστους εργασίας και από την πλήρη «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων, να δημιουργήσουν, υποτίθεται, συνθήκες ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και αύξησης της παραγωγικότητας, όταν όλοι γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν έχει επιβεβαιωθεί σχεδόν πουθενά.

Το βέβαιο είναι ότι οι ρυθμίσεις αυτές θα γεννήσουν νέες ανισότητες, θα πλήξουν την αγοραστική δύναμη των μισθωτών και την αγορά και θα λειτουργήσουν ως τροχοπέδη για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η συνειδητοποίηση, λοιπόν, των επιπτώσεων αυτών των επιλογών δημιουργεί και τις προϋποθέσεις για την ανατροπή τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία οφείλει άμεσα να διατυπώσει τις δικές του προτάσεις – πλαίσιο για τη μείωση του χρόνου εργασίας, από τη στιγμή μάλιστα που κάτι τέτοιο μπορεί να υποστηριχθεί από την ορμητική εισβολή στο πεδίο της εργασίας των νέων τεχνολογιών. Να θέσει μετ’ επιτάσεως το ζήτημα της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων, της αύξησης του κατώτατου μισθού. Όλα αυτά, πλέον, είναι απολύτως ρεαλιστικά και αναγκαία. Νομίζω ότι μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να δημιουργηθεί το κατάλληλο έδαφος για τη συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων, τόσο στο πεδίο της πολιτικής, όσο και μέσα στην ίδια την κοινωνία, έτσι ώστε να διαμορφωθεί μια νέα δυναμική ανατροπής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας.

Πάντως, από τη κυβερνητική πλευρά αναφέρουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε πολλά από τα άρθρα του νομοσχεδίου, άρα δεν είναι και τόσο κακό όσο το παρουσιάζατε. Τι απαντάτε σε αυτό το επιχείρημα;

Η κυβέρνηση έκανε ένα τρικ. Προσπάθησε να καμουφλάρει τις αντεργατικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη, μέσα από την ενσωμάτωση σ’ αυτόν ευρωπαϊκών οδηγιών που θα έπρεπε ούτως ή άλλως και ορθώς να ενσωματωθούν στην ελληνική νομοθεσία. Αναφέρομαι στις διατάξεις που μιλούν για τη δυνατότητα γονικής άδειας και για τους δυο γονείς, καθώς επίσης και για ζητήματα που αφορούν περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας και άλλες. Αυτές, είχαμε, εξαρχής, δηλώσει ότι θα τις υπερψηφίσουμε. Δεν θα μπορούσαμε, όμως, στο όνομα της ενσωμάτωσης αυτών των οδηγιών να υιοθετήσουμε και τις αντεργατικές διατάξεις που στην ουσία μας γυρνούν αρκετά χρόνια πίσω.

Ακούσαμε πολλά στελέχη του κόμματός σας να λένε ότι η κυβέρνηση έχει κηρύξει τον «πόλεμο» στην κοινωνία. Ποια σημεία της κυβερνητικής πλευράς σας οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα;

Θα προσέθετα ότι έχει κηρύξει τον πόλεμο όχι μόνο στην κοινωνία, αλλά και στο περιβάλλον και στην ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας. Πέρα από τις τελευταίες αντεργατικές διατάξεις, η κυβέρνηση έχει δείξει ότι αντιμετωπίζει με εχθρότητα και αυταρχισμό την νεολαία. Ο νόμος για τη δημιουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας αποτελεί πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία. Ο περιορισμός του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της διαμαρτυρίας, είναι άλλη μια ένδειξη της αυταρχικής λογικής της σημερινής κυβέρνησης. Είναι ακόμη «ζωντανές» οι εικόνες των επιθέσεων στις πλατείες και των προκλητικών συμπεριφορών απέναντι στους νέους ανθρώπους εκ μέρους της αστυνομίας.

Θέλω, επίσης, να σας θυμίσω τον τρόπο που η κυβέρνηση αντιμετώπισε την μικρομεσαία επιχείρηση και τους αυτοαπασχολούμενους, καθ’ όλη την περίοδο της πανδημίας. Ουσιαστικά τους άφησε στην τύχη τους. Τα μέτρα στήριξης ήταν ελάχιστα και φάνηκε πως φλερτάρει με την ιδέα η πανδημία να αποτελέσει ευκαιρία για μια νέα αναδιάρθρωση στην αγορά, υπέρ των λίγων και ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.

Στον τομέα του περιβάλλοντος, πάρα το ότι θέλει να εμφανίζεται με ένα φιλοπεριβαλλοντικό προσωπείο, ουσιαστικά διέλυσε την περιβαλλοντική νομοθεσία και ακύρωσε τη λειτουργία των αρμόδιων Επιθεωρήσεων, που έχουν ως στόχο τους να επιβάλλουν την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στην Ελλάδα.

Για να μη μιλήσουμε για τη σκανδαλώδη και προκλητική διαχείριση της υπόθεσης της τράπεζας Πειραιώς, που αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες περιπτώσεις αναδιανομής πλούτου εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος των τελευταίων ετών. Χαρακτηριστικό, επίσης, είναι αυτό που ζούμε τώρα με τη ρύθμιση για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Αφήνουν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πάνω από 25.000 μαθητές, ωθώντας τους προς τα ιδιωτικά κολέγια. Πιο αποκαλυπτική, όμως, είναι η στάση της κυβέρνησης απέναντι στο δημόσιο σύστημα υγείας. Παρά την τρέχουσα υγειονομική κρίση, ο πρωθυπουργός επανέφερε τις νεοφιλελεύθερες ιστορίες του περί συμπράξεων ιδιωτικού και δημοσίου τομέα στο χώρο της υγείας, αντί μόνιμων προσλήψεων και ενός ολιστικού σχεδίου στήριξης του ΕΣΥ.

Με βάση αυτή την ερμηνεία που μας δίνετε, πιστεύετε ότι μπορεί να έχουμε πολιτικές εξελίξεις το φθινόπωρο; Πάντως, οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να μην είναι καλές για το κόμμα σας…

Το αν θα έχουμε πολιτικές εξελίξεις το φθινόπωρο το γνωρίζει, τελικώς, ο πρωθυπουργός. Η πανδημία λειτούργησε ως επιβραδυντής των πολιτικών διεργασιών και, όπως ήταν απολύτως κατανοητό, ο φόβος κυριάρχησε στο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Ωστόσο, οι πραγματικές δυσκολίες, πρώτα απ’ όλα στην οικονομία, αλλά και στα άλλα πεδία, είναι αυτές που θα οδηγήσουν τελικά σε έκτακτες πολιτικές εξελίξεις. Όσο παραμένει στα πράγματα μία κυβέρνηση η οποία με την πολιτική της οξύνει τα προβλήματα, δημιουργεί νέες ανισότητες και οδηγεί τη χώρα σε νέα αδιέξοδα, τόσο θα αυξάνεται και η ανάγκη να απαλλαγούμε από αυτήν. Σε κάθε περίπτωση έχουμε μπει σε μια νέα πολιτική περίοδο, τα γεγονότα θα είναι πυκνά και, μ’ αυτή την έννοια, οι αλλαγές στους ίδιους τους πολιτικούς συσχετισμούς θα είναι επίσης γοργές. Μια νέα εικόνα, τόσο στην κοινωνία, όσο και στο δημοσκοπικό πεδίο, θα αρχίσει να αποτυπώνεται πολύ σύντομα, από τη στιγμή που κι εμείς θα κάνουμε αυτά που πρέπει.

Επιμένω στο θέμα και θέλω να σας ρωτήσω για την πιθανότητα της «προοδευτικής διακυβέρνησης». Με ποιες πολιτικές δυνάμεις θα μπορούσατε να προχωρήσετε σε αυτό το εγχείρημα;

Η απλή αναλογική, το σύστημα με το οποίο θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές, θέτει όλες τις πολιτικές δυνάμεις προ των ευθυνών τους. Δηλαδή, με ποια άλλα κόμματα θα συγκυβερνήσουν, από τη στιγμή που είναι ηλίου φαεινότερον ότι κανένα δεν θα διαθέτει αυτοδυναμία. Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση, στις επόμενες εκλογές, μιας νέας αριστερής και προοδευτικής κυβέρνησης, που θα αποτελείται από το σύνολο των δυνάμεων της αριστερής και προοδευτικής αντιπολίτευσης. Αν κάποιος εξαιρεί τον εαυτό του από μια τέτοια προοπτική, οφείλει να εξηγήσει και τους λόγους. Νομίζω, όμως, ότι η αντικειμενική πίεση προς μία τέτοια κατεύθυνση, θα λειτουργήσει ως ένα στοιχείο ωρίμανσης για όλες τις πολιτικές δυνάμεις που σας ανέφερα.

Τις τελευταίες ημέρες, το κόμμα σας προτάσσει την υπόθεση με τα δάνεια της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί θεωρείτε ότι υπάρχει πολιτικό ζήτημα γύρω από αυτό το θέμα;

Δεν έχουν περάσει και τόσα χρόνια, ώστε να μη θυμόμαστε πως τα δύο κόμματα, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που αποτέλεσαν τους πυλώνες του παλαιού δικομματισμού, με τις επιλογές τους οδήγησαν τη χώρα σε χρεοκοπία. Στο πλαίσιο ενός φαύλου πολιτικού συστήματος άνθισαν η διαπλοκή και η διαφθορά. Αποτέλεσμα αυτών των καταστάσεων ήταν και η ασυλία που είχαν τα δύο μεγάλα κόμματα από τις τράπεζες. Όσα κόμματα χρωστούν, οφείλουν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Πολύ δε περισσότερο, από τη στιγμή που η παρούσα κυβέρνηση εμφανίζεται ανάλγητη με την πολιτική της απέναντι σε χιλιάδες συμπολίτες μας, που ζουν υπερχρεωμένοι, όχι πάντοτε με δίκη τους ευθύνη, αλλά ως αποτέλεσμα των κυβερνητικών πολιτικών.