Υπόθεση όλων να επιτευχθεί η ουσιαστική ισότητα των φύλων
Δήλωση, 8 Μαρτίου 2021
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας δεν αποτελεί μια μέρα με μονοσήμαντη συμβολική χροιά, αλλά ένα ουσιαστικό χρονικό ορόσημο με προεκτάσεις στο σήμερα. Είναι ένα σημείο αναφοράς των αγώνων του φεμινιστικού κινήματος για χειραφέτηση. Μια διαχρονική συμπύκνωση αιτημάτων για ουσιαστική ισότητα των φύλων.
Από το πρωταρχικό αίτημα για δικαίωμα ψήφου και ισότιμη συμμετοχή στα κοινά, μέχρι σύγχρονα αιτήματα που αφορούν την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος και την ίση αμοιβή στην εργασία, οι διεκδικήσεις του φεμινιστικού κινήματος έρχονται από παλιά και επανανοηματοδοτούν το σημερινό κοινωνικό και πολιτικό τοπίο.
Εξάλλου, οι πρόσφατες καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση ή παρενόχληση που δημιούργησαν μια ελληνική εκδοχή του κινήματος «metoo», αλλά και η αύξηση των φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, φανερώνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τις ισχυρές ρίζες της πατριαρχίας.
Η κουλτούρα του βιασμού και ο σεξισμός, που αποτυπώνεται ακόμα και στη χρήση της γλώσσας στη δημόσια σφαίρα, καθώς και σε πληθώρα τηλεοπτικών προγραμμάτων, είναι ορισμένες από τις πτυχές αυτής της κυριαρχίας. Υπάρχει ανάγκη αυτή η κυριαρχία, μέσα από σύγχρονες αντιστάσεις και αιτήματα, να βαραθρωθεί. Από την ιδιωτική σφαίρα μέχρι τον εργασιακό χώρο, η ουσιαστική ισότητα των φύλων αποτελεί διακύβευμα. Είναι υπόθεση όλων να επιτευχθεί.
Δήλωση, 8 Μαρτίου 2021
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας δεν αποτελεί μια μέρα με μονοσήμαντη συμβολική χροιά, αλλά ένα ουσιαστικό χρονικό ορόσημο με προεκτάσεις στο σήμερα. Είναι ένα σημείο αναφοράς των αγώνων του φεμινιστικού κινήματος για χειραφέτηση. Μια διαχρονική συμπύκνωση αιτημάτων για ουσιαστική ισότητα των φύλων.
Από το πρωταρχικό αίτημα για δικαίωμα ψήφου και ισότιμη συμμετοχή στα κοινά, μέχρι σύγχρονα αιτήματα που αφορούν την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος και την ίση αμοιβή στην εργασία, οι διεκδικήσεις του φεμινιστικού κινήματος έρχονται από παλιά και επανανοηματοδοτούν το σημερινό κοινωνικό και πολιτικό τοπίο.
Εξάλλου, οι πρόσφατες καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση ή παρενόχληση που δημιούργησαν μια ελληνική εκδοχή του κινήματος «metoo», αλλά και η αύξηση των φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, φανερώνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τις ισχυρές ρίζες της πατριαρχίας.
Η κουλτούρα του βιασμού και ο σεξισμός, που αποτυπώνεται ακόμα και στη χρήση της γλώσσας στη δημόσια σφαίρα, καθώς και σε πληθώρα τηλεοπτικών προγραμμάτων, είναι ορισμένες από τις πτυχές αυτής της κυριαρχίας. Υπάρχει ανάγκη αυτή η κυριαρχία, μέσα από σύγχρονες αντιστάσεις και αιτήματα, να βαραθρωθεί. Από την ιδιωτική σφαίρα μέχρι τον εργασιακό χώρο, η ουσιαστική ισότητα των φύλων αποτελεί διακύβευμα. Είναι υπόθεση όλων να επιτευχθεί.