Συνεχίζει να λείπει ένα συνεκτικό σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας:

• «Δυστυχώς, δεν έχουμε κάνει τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι είχαμε κάνει τον Απρίλιο. Έχουν, όμως, κυλήσει τόσοι μήνες, έχουν χαθεί τόσες ζωές […]δεν μπορεί να είναι κανείς ευχαριστημένος από την έλλειψη ενός συνεκτικού και αποτελεσματικού σχεδίου στον τομέα της πανδημίας».

• «Οι εξελίξεις στον τομέα του εμβολιασμού, για λόγους που βλέπουμε ότι έχουν πλέον να κάνουν με συμφέροντα και καταστάσεις που υπερβαίνουν και τα όρια αυτής της χώρας, δεν πάνε καλά. Περιμένουμε, τουλάχιστον από την κυβέρνηση, να είναι ειλικρινής, να μη βάζει ψηλά τον πήχη, διότι όταν υπόσχεται πολλά και διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα, τότε χάνει την αξιοπιστία της. Το τελευταίο που θέλουμε αυτή τη στιγμή, είναι να χαθεί η αξιοπιστία της διοίκησης, των κυβερνώντων στην προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η επιδημία».

• «Να μην υποστείλουμε τις προσπάθειες που απαιτούνται έτσι ώστε να υπάρχει ένα διαρκές ανάχωμα στην επέκταση του ιού. Δηλαδή, στοχευμένα τεστ και μέτρα, έλεγχοι στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, μέτρα για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς».

• «Βλέπω ότι και στα ζητήματα που συζητούνται σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και στην παγκόσμια κοινότητα, της ανάγκης να μη κρέμεται η ζωή των ανθρώπων πάνω σε αυτόν τον πλανήτη από τα συμφέροντα λίγων εταιρειών, να έχουμε δηλαδή πρόσβαση στην πατέντα ώστε να υπάρχει μαζική παραγωγή εμβολίων, για να έχουμε σύντομα πολλά εμβόλια, για όσο το δυνατόν περισσότερους συνανθρώπους μας, ο κ. Μητσοτάκης δεν συντάσσεται με την απόφαση του ίδιου του Συμβουλίου της Ευρώπης. Θυμόσαστε τις ειρωνείες του πρωθυπουργού απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, όταν τα είχε πει αυτά στη Βουλή».

 

• «Είναι μεγάλη η ζημιά και δυστυχώς διαρκώς μεγαλώνει. Έχω την αίσθηση ότι είναι σαν μια χιονοστιβάδα η οποία, καθώς κατρακυλάει στις πλαγιές του βουνού, γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Αποτελείται από χρέη, απολύσεις, νέες υποχρεώσεις».

• «Η κυβέρνηση μόλις τώρα σκέφτεται, μήπως ένα κομμάτι τις επιστρεπτέας προκαταβολής το κάνει μη επιστρεπτέα. Να επιδοτήσει κάποιες πάγιες ανάγκες. Πράγματα τα οποία είχε τη δυνατότητα να τα κάνει, ακριβώς διότι δεν ισχύουν όλοι αυτοί οι δημοσιονομικοί περιορισμοί, το Σύμφωνο Σταθερότητας, τόσο για την προηγούμενη χρονιά, όσο και γι’ αυτή».

• «Η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί αυτή την κατάσταση ως μια ευκαιρία αναδιάρθρωσης της αγοράς, η οποία όμως, θα πετάξει εκτός τους πιο αδύναμους κρίκους και δυστυχώς θα οδηγήσει σε λουκέτα και σε απώλειες θέσεων εργασίας. Νομίζω ότι δεν είναι τυχαίο, είναι μια αντίληψη που βλέπει το μέλλον της ελληνικής αγοράς με έναν άλλο τρόπο διαρθρωμένο και διαμορφωμένο, με πολύ μεγάλο, κατά τη γνώμη μου, αντικοινωνικό αποτύπωμα».

 

Γενναία μέτρα στήριξης τώρα, που υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες:

• «Σε αυτές τις συνθήκες, που η ύφεση καλπάζει, ο μόνος παράγοντας που μπορεί να την αναχαιτίσει, δεν είναι ο ιδιωτικός τομέας, ο οποίος, όπως και να το δει κανείς, είτε από τη μεριά των επιχειρήσεων, είτε από τη μεριά των εργαζομένων, χάνει την ικανότητα που έχει να στηρίξει την οικονομία, την αγοραστική δύναμη, να κάνει δαπάνες, επενδύσεις. Παρεμβαίνει το κράτος εκείνη την ώρα. Οι δημόσιες δαπάνες είναι ένα αλεξίπτωτο για να ανακόψουν την ταχύτατη πτώση της οικονομίας. Αυτή η αντίληψη θα έπρεπε να διέπει όλα τα μέτρα».

• «Αυτά πρέπει να γίνουν τώρα, που δεν υπάρχουν οι δημοσιονομικοί περιορισμοί. Κανείς δεν μας λέει ότι του χρόνου δεν θα έρθει κάποιος ευρωπαίος αξιωματούχος ή η Κομισιόν και θα πει “για σταθείτε, ελάτε να κάνουμε τον λογαριασμό, τι μαύρες τρύπες έχετε αυτή τη στιγμή στα δημόσια οικονομικά; Τώρα, λοιπόν, πάλι περιορισμοί”. Μα τότε θα ξεκινάμε την υπόθεση της ανάκαμψης από πάρα πολύ χαμηλά. Αυτό θα πρέπει να το αποφύγουμε όλο αυτό το διάστημα. Γενναία, λοιπόν, μέτρα στήριξης τώρα που υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες».