Το χρονοδιάγραμμα του εμβολιασμού δεν μπορεί να τηρηθεί με βάση τα σημερινά δεδομένα:

«Το χρονοδιάγραμμα προφανώς, απ’ ότι φαίνεται, δεν εξελίσσεται με βάση αυτά που έλεγε, δεν ξέρω γιατί τα έλεγε, η ίδια η κυβέρνηση. Το 70% του ελληνικού πληθυσμού μας έλεγαν, πριν από λίγο καιρό, ότι θα έχει εμβολιαστεί έως το τέλος του καλοκαιριού. Με βάση τους 8.000 εμβολιασμούς που είπατε πριν από λίγο, αυτό δεν επιτυγχάνεται. Θα μου πείτε, βεβαίως, ότι θα υπάρξουν περισσότερα εμβόλια, θα υπάρξει έγκριση και άλλων εμβολίων. Αυτά, όμως, απαιτούν να υπάρξει ένας πολύ συγκεκριμένος σχεδιασμός, που για την ώρα φαίνεται ότι είναι ελλιπής».

«Τα εμβολιαστικά κέντρα μέσα στα νοσοκομεία, -δεν ξέρω αν είναι αναγκαίο αυτό να γίνει σε πρώτη φάση- σίγουρα δεν μπορεί να είναι ο κανόνας μέχρι τέλους. Υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα, έτσι ώστε να έχουμε ένα αποκεντρωμένο σύστημα εμβολιασμού και ακόμη δεν έχουν απαντηθεί τα στοιχειώδη. Ποια είναι τα στοιχειώδη; Τι θα γίνει με τα νησιά; Στην Ελλάδα αυτό που μας χαρακτηρίζει είναι η νησιωτικότητα».

«Για το πιστοποιητικό εμβολιασμού που είπε ο κ. Μητσοτάκης. Καταρχάς, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ενδοιασμούς αν θα πρέπει να το κατοχυρώσουμε. Διότι εσείς που είστε νέος στην ηλικία και έτσι όπως πάνε τα πράγματα θα εμβολιαστείτε τον Μάιο – Ιούνιο, αν δεν έχετε το πιστοποιητικό, θα σας απαγορεύεται να ταξιδέψετε. Και έχουμε το δεδομένο ότι ο εμβολιασμένος, απ’ ότι λένε αυτή τη στιγμή οι γιατροί, μεταφέρει τον ιό. Μπορεί οι ίδιοι να είναι προστατευμένοι, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι αυτός που έχει εμβολιαστεί δεν το μεταφέρει».

 

Ο εμβολιασμός δεν ακυρώνει την ανάγκη για διαρκή στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας:

«Παράλληλα με τον εμβολιασμό ο οποίος πρέπει να επιταχυνθεί, θα πρέπει να συνεχίσουμε να στηρίζουμε -δεν το έχουμε κάνει μέχρι τώρα- το σύστημα υγείας. Δεν σημαίνει ότι επειδή έρχονται τα εμβόλια, με το ρυθμό που έρχονται, θα εγκαταλείψουμε την ανάγκη για ένα ολιστικό πρόγραμμα στήριξης του δημόσιου συστήματος υγείας. Βλέπετε ότι υπάρχει πρόβλημα, αυτή τη στιγμή, στελέχωσης και των εμβολιαστικών κέντρων. Πολύ, δε, περισσότερο πάλι χρειάζεται να στηριχθούν οι ΜΕΘ, πάλι χρειάζονται μόνιμες προσλήψεις. Αυτά δεν μπορεί να τα αφήνει στην άκρη η κυβέρνηση, δέσμια των ιδεοληψιών της. Είναι πραγματικά, θα έλεγα ανατριχιαστικό, κάποιος, επειδή έχει “αλλεργία” απέναντι στο δημόσιο σύστημα υγείας, να μην αναγνωρίζει ότι το κοινό αγαθό της υγείας πρέπει να είναι προσβάσιμο».

 

Η μεγάλη ανάγκη για περισσότερα εμβόλια απαιτεί ελεύθερη παραγωγή από την ευρωπαϊκή φαρμακοβιομηχανία:

«Η ανάγκη πολλών εμβολίων, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, θέτει μετ’ επιτάσεως το θέμα μιας διαφορετικής προσέγγισης σε αυτό που ονομάζουμε πατέντα. Τι είναι η πατέντα; Τα δικαιώματα της εταιρείας τα οποία είναι κατοχυρωμένα για δέκα ή είκοσι χρόνια. Για δέκα ή είκοσι χρόνια, χάριν των προσδοκώμενων κερδών της εταιρείας, η οποία έχει χρηματοδοτηθεί με δημόσιο χρήμα, αυτή θα αποφασίζει για το δικαίωμα στη ζωή που θα έχουν οι μελλοντικά εμβολιαζόμενοι. Προκρίνουμε έτσι, τη λειτουργία της αγοράς έναντι του δικαιώματος στη ζωή».

«Υπάρχει προηγούμενο; Με το AIDS έσπασαν την πατέντα η Νότια Αφρική και η Ινδία. Πήγαν στα δικαστήρια και δικαιώθηκαν, ακριβώς διότι πάνω από όλα υπάρχει το δικαίωμα στη ζωή. Δεν προτείνω κάτι αντισυμβατικό. Προτείνω μια πανευρωπαϊκή κινητοποίηση έτσι ώστε να βρεθεί τρόπος παγκόσμιας συνεννόησης για πρόσβαση στην πατέντα. Δεκαεννέα εργοστάσια σήμερα στην Ευρώπη μπορούν να παράξουν εμβόλια».

«Πρέπει να υπάρξει αυτή η δυνατότητα, επιβάλλεται για λόγους πολιτικούς, ανθρωπιστικούς, λόγω του δικαιώματος του παγκόσμιου πληθυσμού στην ασφάλεια και στην υγεία. Αυτό είναι πάνω απ’ όλα».

 

«Το 80% των ασθενών κατέληξαν εκτός ΜΕΘ, δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα. Αλλά, επαναλαμβάνω, εσείς είδατε μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας, που πήγαμε σχετικά καλά, να υπάρχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο από την κυβέρνηση που να ξεκινάει από το πρωτοβάθμιο σύστημα υγείας; Είδατε τι έλεγαν οι γιατροί πριν. Το μυστικό στην πανδημία είναι, όχι να του στέλνουμε όλους στα νοσοκομεία και εκεί να δημιουργούμε τελικά συνθήκες μεγαλύτερης μεταδοτικότητας του ιού, είναι στον πρώτο βαθμό. Εδώ πέρα δεν υπήρχε τίποτα. Τους επικουρικούς τους σταμάτησαν κάποια στιγμή, δεν πληρώσανε τις υπερωρίες».

«Να κάνουν την αυτοκριτική τους για όταν μας έλεγαν για τη σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού και να τα ξεχάσουν αυτά. Τα ιδιωτικά νοσοκομεία ήταν απόντα από την ιστορία του covid, παρά τις επιτάξεις που υπήρξαν. Και παρακαλούσαν να μην έρθουν ασθενείς covid για να μη χαλάσουν τη φήμη τους. Άρα, δημόσια υγεία για όλους.