Πάνος Σκουρλέτης | Στέλεχος Νέας Αριστεράς, πρώην Υπουργός

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης πολλοί βουλευτές αισθάνθηκαν την ανάγκη να κάνουν μία αναφορά σε αυτά που περάσαμε τις προηγούμενες εβδομάδες -και που συνεχίζουμε να περνάμε- και στη στάση των πολιτών τις μέρες του εγκλεισμού. Μάλιστα πολλοί επισήμαναν ότι ως κοινωνία βγαίνουμε πιο δυναμωμένοι. Το ερώτημα, κύριοι συνάδελφοι, είναι σε ποια βάση επιτεύχθηκε, και ορθώς, αυτή η αυτοπειθαρχία των πολιτών. Μία αυτοπειθαρχία στην οποία συνέβαλαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Το πιστώνεται βεβαίως και η κυβέρνηση, διότι άκουσε τους εμπειρογνώμονες, μπόρεσε και πήρε το σήμα από την γειτονική μας Ιταλία και δεν είχαμε τραγωδίες.

Έτσι δεν δοκιμάστηκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Να εκμεταλλευτούμε αυτό το διάστημα για να το θωρακίσουμε, μη τυχόν και έχουμε ένα δεύτερο κύμα, ο μη γένοιτο. Δεν έχουμε ακούσει κάτι συγκεκριμένο γι’ αυτό. Δεν υπάρχουν δεσμεύσεις. Και πολύ φοβάμαι που ο τρόπος επαναφοράς σε αυτή την ιδιόμορφη κανονικότητα γίνεται χωρίς να δίνονται δωρεάν μάσκες στον κόσμο, όταν αυτές είναι υποχρεωτικές, χωρίς να υπάρχουν, στοχευμένα, τεστ, στο βαθμό που μπορούμε να τα εξασφαλίσουμε και χωρίς να υπάρχει μια συγκεκριμένη δέσμευση για θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας.

Πιστώνεται και η αντιπολίτευση, με τη δική της συμβολή και ώριμη στάση, αυτό το πνεύμα της αυτοπειθαρχίας. Και η υπόλοιπη αντιπολίτευση, και η μείζονα και η ελάσσονα. Προσέξτε όμως. Βλέπω κάποιες προσπάθειες να οικειοποιηθούν κάποιοι αυτή τη στάση και να τη μεταφράσουν κατά το δοκούν. Προσπάθειες να μιλήσουν για το πώς η ελληνική κοινωνία βγαίνει πιο δυναμωμένη. Και πως όλοι πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις.

Σε τι ακριβώς να ενώσουμε δυνάμεις; Να ενώσουμε δυνάμεις σ’ αυτά τα οποία απεργάζεται η σημερινή κυβέρνηση για την επομένη της πανδημίας; Να ενώσουμε δυνάμεις στη μείωση των μισθών, στην εκ περιτροπής εργασία, την ίδια στιγμή που προκλητικά, σε αυτό εδώ το νομοσχέδιο, όσον αφορά την εταιρεία υδρογονανθράκων αυξάνονται οι μισθοί των «golden boys»; Και το κάνετε σε όλες τις ΔΕΚΟ, όταν γνωρίζουμε ότι από τον άλλο μήνα κάποιοι θα δουλεύουν μισό ωράριο για μισά χρήματα και κάποιοι άλλοι θα έχουν χάσει τη δουλειά τους. Γιατί τόσο προκλητικότητα; Γιατί τόσο αναλγησία; Εδώ θα ενώσουμε δυνάμεις; Εδώ θα συνεννοηθούμε; Αυτός φαντάζεστε ότι είναι ο δρόμος της συνεννόησης; Σε καμιά περίπτωση.

Υπάρχει περίπτωση να συνεννοηθούμε στη βάση του περιεχομένου του σημερινού νομοσχεδίου; Έχει καμιά σχέση ο «φάντης με το ρετσινόλαδο»; Καμία. Καμία απολύτως. Έτσι και το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου, δεν έχει σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος. Καμία απολύτως σχέση.

Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής ανάμεσα στην κλιματική κρίση και στην οικονομική κρίση. Και πρέπει να μας προβληματίσει. Ποιος είναι αυτός; Ότι και οι δύο για να αντιμετωπιστούν θέλουν μια παρέμβαση όχι μόνο σε εθνικό πλαίσιο, αλλά σε ένα παγκόσμιο επίπεδο. Και οι δύο απαιτούν να μην αφήσουμε την επίλυση αυτής της κρίσης στις τυφλές δυνάμεις της αγοράς, δηλαδή στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό που τροφοδότησε και γέννησε αυτές τις κρίσεις. Και συνδυάζονται και για έναν επιπλέον λόγο. Διότι η κλιματική κρίση, ως αποτέλεσμα του σημερινού παραγωγικού μοντέλου, του νεοφιλελεύθερου παγκοσμιοποιημένου μοντέλου, που θεωρεί το περιβάλλον κάτι αναλώσιμο, τροφοδότησε και την υγειονομική κρίση.

Οι επιδημίες των τελευταίων ετών σχετίζονται με τον βίαιο τρόπο που παρενέβη το παραγωγικό σύστημα υπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα σε κλειστά οικολογικά συστήματα, απελευθερώνοντας νέες ιώσεις. Αυτόν τον προβληματισμό τον παρακολουθούμε; Γιατί ακούγεται σε όλη την Ευρώπη. Εδώ τίποτα. Εδώ ξέρουμε μόνο υποκριτικά να χειροκροτούμε τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής, ενώ αρνούμαστε να τους πληρώσουμε τις υπερωρίες. Και αναφέρομαι στους γιατρούς.

Ο πυλώνας της περιβαλλοντικής πολιτικής είναι η περιβαλλοντική αδειοδότηση. Αυτή είναι ουσιαστικά το εργαλείο προστασίας, αυτή είναι το εργαλείο εφαρμογής πολιτικής. Και αυτή την «τινάζετε στον αέρα», την «αδειάζετε» κυριολεκτικά παίρνοντας αρμοδιότητες από τη δημόσια εξουσία και δίνοντάς τες σε ιδιώτες εκτιμητές.

Γιατί; Από πού κι ως πού; Αν είναι επιλογή να φτιάξουμε ισχυρούς ελεγκτικούς δημόσιους αδειοδοτικούς οργανισμούς, πολλώ δε μάλλον τώρα, σε αυτή τη φάση, όπου χρειάζεται να έχει έναν παρεμβατικό ουσιαστικό ρόλο ο δημόσιος τομέας, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στο περιβάλλον, γιατί να μην θωρακίσουμε τις υπηρεσίες με άξιους επιστήμονες και δίνουμε αρμοδιότητες σε κάποιους αξιολογητές αφαιρώντας δημόσια εξουσία από τον κατεξοχήν αρμόδιο, που είναι το υπουργείο Περιβάλλοντος;

Βεβαίως, του υπουργείου Περιβάλλοντος του επιφυλάσσετε μία μειοψηφική θέση στο περιβαλλοντικό Συμβούλιο -το ΚΕΣΠΑ- που θα κρίνει κάποιες υποθέσεις, εφόσον αυτές αργούν αδειοδοτικά. Μήπως να το μετατρέψουμε σε Διεύθυνση του Υπουργείου Ανάπτυξης; Φανταστείτε τον κ. Γεωργιάδη να εφορεύει την υπόθεση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Τον κ. Γεωργιάδη ο οποίος -στη Ζάκυνθο, σε σχέση με το «Ναυάγιο», με τον καταπατητή εμίρη που ήρθε με τη διαμεσολάβηση ενός τύπου που ονομάζεται Χάρος και καταπάτησε τις δημόσιες περιουσίες- ήρθε και είπε “τι να κάνουμε, ο επενδυτής έχει δίκιο, θα αλλάξουμε τη νομοθεσία”. Αυτό κηρύσσετε σήμερα. Ότι νόμος είναι το δίκιο του επενδυτή, αδιαφορώντας για το περιβάλλον. Αυτό κάνετε. Και αυτό προκύπτει με έναν ακραίο τρόπο όταν μας λέτε ότι η αναθεώρηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης δεν πρέπει να δημοσιοποιείται. Θεωρείτε ότι έτσι θα παρακάμψετε -βγάζοντας τέτοιες φωτογραφικές διατάξεις- το πρόβλημα που υπάρχει με την «Eldorado Gold»; Σας το λέω εσάς κ. Υπουργέ που ξέρω ότι έχετε ιδιαίτερη σχέση και ευαισθησία γύρω από τα θέματα της «Ελληνικός Χρυσός». Θεωρείτε ότι θα παρακάμψετε την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ; Τους έχετε φωνάξει, με βάση την τελευταία απόφαση του ΣτΕ -ή επιλεκτικά ισχύουν οι αποφάσεις του ΣτΕ;- να τους πείτε ότι έχουν παραβεί τις συμβατικές τους υποχρεώσεις; Αυτά δεν σας ενδιαφέρουν; Νομίζετε ότι με κολπάκια και τέτοιου είδους διατάξεις θα το παρακάμψετε αυτό το θέμα; Θεωρείτε ότι συνάδει με μία αντίληψη αποκεντρωμένης λειτουργίας αυτό που κάνετε σε σχέση με τους φορείς διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών; Που τους παίρνετε τελείως από τις τοπικές δυνάμεις;

Το 2016, ως υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, εκπροσωπώντας την κυβέρνηση, έδωσα μια μάχη και την κέρδισα σε σχέση με τα δημόσια Δίκτυα. Αναφέρομαι στον ΑΔΜΗΕ. Ό,τι δεν κατάφερε τότε η τρόικα, που ηττήθηκε, έρχεστε να το κάνετε εσείς ως οπισθοφυλακή. Υπηρετώντας τι; Την απαξίωση τίνος πράγματος; Όταν σε όλη την Ευρώπη τα Δίκτυα σήμερα προσπαθούν να τα επανακρατικοποιήσουν, εσείς τον κερδοφόρο ΑΔΜΗΕ, ο οποίος έχει μειοψηφικό στρατηγικό επενδυτή, ο οποίος υλοποιεί το μεγαλύτερο έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης, Κρήτη – Αττική, θέλετε να τον δώσετε υπό αυτές τις συνθήκες της οικονομικής κρίσης. Αυτό δεν είναι απλώς νεοφιλελεύθερος δογματισμός, είναι ανοιχτή υπονόμευση του Δημόσιου συμφέροντος. Αν νομίζετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα το αφήσει έτσι, είστε γελασμένοι. Και αυτό απευθύνεται και στους υποψήφιους επενδυτές και προς εσάς. Θα λογοδοτήσετε. Θα λογοδοτήσετε διότι πάτε να ξεπουλήσετε τη Δημόσια περιουσία.

Ειπώθηκε μια μεγάλη αλήθεια από τον Πρωθυπουργό σήμερα, την οποία προσυπογράφω. Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Μόνο που αυτός ο άλλος κόσμος περνάει μέσα από την ήττα της πολιτικής σας, μέσα από την απόσυρση και τη μη εφαρμογή αυτού του νομοσχεδίου.